Powiat
Konecki

Szlakiem zabytków i miejsc pamięci to tytuł ścieżki spacerowej prowadzącej ulicami Końskich. Wędrówka nią pozwoli zobaczyć najciekawsze budynki, pomniki i tablice w mieście oraz poznać historię miejscowości.

Ścieżkę wytyczono i oznakowano na planie pętli. Jej początek i koniec znajdują się w zespole pałacowo-parkowym w Końskich przy ul. Partyzantów 1, na tablicy informacyjnej Muzeum Regionalnego PTTK. Podążając trasą na południe najdalej dotrzemy do al. Katyńskiej z dębami i tabliczkami poświęconymi pamięci ofiar zamordowanych w 1940 r., zaś na północ - do ul. Warsztatowej, gdzie znajduje się obelisk upamiętniający tragiczną śmierć kpt. Jana Stoińskiego, pierwszego komendanta Obwodu ZWZ-AK Końskie.

Rozpoczynając wędrówkę sprzed biura PTTK w Końskich i udając się na południe ścieżka poprowadzi nas ulicami: Południową, Al. Katyńską, Browarną, Sportową, przez teren zespołu pałacowo-parkowego do ul. 1 Maja, dalej ulicami: Wojska Polskiego, Spółdzielczą, Warszawską, Warsztatową, Ceramiczną, Staszica, Koneckich Odlewników, Piłsudskiego, Kazanowską, Strażacką, ks Granata, koło Kolegiaty św. Mikołaja do ul.  Piłsudskiego, przez ul. Mieszka I i ponownie przez zespół pałacowo-parkowy do siedziby PTTK.

Szlak bierze swój początek w miejscowości Kuźniaki, gdzie znajduje się pozostający już niestety w ruinie wielki piec o kształcie ściętego ostrosłupa. Po pokonaniu Góry Dobrzeszowskiej (unikalnego sanktuarium pogańskiego z zamierzchłych czasów), przez malownicze tereny szlak prowadzi do miejscowości Gruszka, gdzie rozegrała się jedna z bitew II wojny światowej stoczona z udziałem oddziałów AK. Dalej szlak przez Węgrzyn, Grębosze i Mościska zmierza do Sielpi - największej miejscowości wypoczynkowej województwa świętokrzyskiego. W Sielpi na szczególną uwagę zasługuje Muzeum Zagłębia Staropolskiego. Muzeum mieści się w dawnej walcowni i pudlingarni. W dalszej kolejności na szlaku znajduje się pomnik przyrody "Piekło-Gatniki". Jest to skupisko skał piaskowca jurajskiego, malowniczo wyrzeźbionych przez erozję. Położone są w sosnowym lesie, a ich wysokość sięga 5 metrów. Na trasie napotkamy także miejscowości o ciekawych nazwach - Piekło i Niebo. Są jedynym udokumentowanym przypadkiem znajdowania się Piekła tuż obok Nieba. 

Po 37 kilometrach szlak osiąga miasto Końskie. Z koneckich zabytków warto wymienić zespół pałacowo-parkowy, dawną własność rodów: Małachowskich, a następnie Tarnowskich. W dalszej kolejności szlak prowadzi do miejscowości Stara Kuźnica, gdzie zachowała się drewniana kuźnica wodna, skrywająca wewnątrz młot naciskowy oraz specjalne, drewniane miechy skrzynkowe.

Dalej szlak przebiega przez Wielką Wieś, na skraju której, 50 m na lewo od szlaku, znajduje się pomnik upamiętniający poległych w dniu 14 października 1943 r. partyzantów. Kolejny na trasie Furmanów. Dalej szlak prowadzi turystów do rezerwatu "Skałki Piekło pod Niekłaniem", do Rędocin (ośrodek ceramiki ludowej) oraz rezerwat "Ciechostowice" na cmentarz partyzancki pod Skarbowa Górą w Skarżysku Pogorzałym.

Patronem szlaku jest Stanisław Malanowicz (1877-1942) - zasłużony działacz gospodarczy i społeczny, regionalista. Był też jednym z inicjatorów powstania na Ziemi Koneckiej zorganizowanego ruchu krajoznawczego. Inicjował i wspierał akcję zbierania eksponatów dla przyszłego muzeum w Końskich. Wspólnie z prof. Mieczysławem Radwanem założył oddział Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Końskich w dniu 9 września 1935r.

Szlak pieszy oznaczony jest kolorem żółtym, rozpoczyna się w Końskich przy ulicy Sportowej. Prowadzi zarówno ciągami pieszymi, jak i drogami leśnymi. Głównymi atrakcjami na trasie są kościół pw. św. Anny oraz rezerwat przyrody ożywionej Górna Krasna (ornitologiczno-florystyczny) w okolicach Krasnej. 

Wycieczkę rozpoczynamy w Końskich na ulicy Sportowej. Na początek kierujemy się w stronę ulicy Partyzantów, jednocześnie wkraczając na niebieski pieszy szlak turystyczny. Na ulicy Partyzantów skręcamy w lewo przy Gimnazjum nr 2 w ulicę Browarną. W tym momencie szlak żółty oddziela się od niebieskiego. Idąc mijamy zbiorniki wodne.

Dalej kierujemy się ulicą Izabelowską. W miejscowości Izabelów udajemy się do lasu. Od tej pory podążamy ścieżkami leśnymi podziwiając malowniczą przyrodę. Po drodze spotykamy urokliwe miejsca, takie jak ścieżka edukacyjna pozwalająca nam dowiedzieć się informacji o florze i faunie koneckiego lasu oraz źródełko Wąsosz z miejscem do odpoczynku. Następnie w pobliżu leśniczówki przecinamy szlak czerwony i ponownie wkraczamy na drogę asfaltową podążając przez Wąsosz. W Wąsoszu skręcamy w prawo, gdzie żółty szlak łączy się ze szlakiem czerwonym. W miejscowości Stara Wieś kierujemy się w lewo jednocześnie zbaczając z czerwonego szlaku i wkraczając na ścieżki leśne.

Następnie mijamy starorzecze Krasnej i dochodzimy do asfaltowej drogi i mostu na rzece. Po przeciwnej stronie drogi znajduje się miejsce odpoczynku i punkt edukacyjny. Ruszamy asfaltową drogą w kierunku Błotnicy, a następnie skręcamy w prawo, w leśną drogę. Mijamy śródleśne oczko wodne, dalej zabudowania starej gajówki i dochodzimy do wsi Duraczów. Po pokonaniu kolejnego leśnego odcinka dochodzimy do asfaltowej drogi, następnie przez most dochodzimy do rozwidlenia dróg, na którym kierujemy się w prawo.

Następnie dochodzimy do kolejnego skrzyżowania Luta II. Kierując się w stronę wsi Luta III mijamy piaskowcową figurkę św. Jana Nepomucena z XVII w. Dochodzimy do wsi i na skrzyżowaniu skręcamy w lewo. Mijajmy miejscowość i wchodzimy do lasu udając się w kierunku wsi Szałas. Po chwili wchodzimy na most - jest to już ostatnie spotkanie z piękną i urokliwą Krasną. Ostatnią miejscowością naszej wędrówki jest Serbinów.

Szlak rozpoczyna się na nieczynnej już stacji PKP w Wólce Plebańskiej, wykorzystywanej jedynie przez kolej towarową relacji Skarżysko-Kamienna - Tomaszów Mazowiecki. Niewielka stacyjka w Wólce Plebańskiej zasłynęła w okresie II wojny światowej dzięki oddziałowi AK pod dowództwem Waldemara Szwieca "Robota". Cezary Chlebowski w książce "Pozdrówcie Góry Świętokrzyskie" wspomina akcję z 4 września 1943 r. 

Z PKP kierujemy się drogą asfaltową do Niekłania Wielkiego (2,5 km). Miejscowość ta należała niegdyś do Małachowskich, ostatnimi właścicielami byli Platerowie. Miejscowość miała związek z tradycjami przemysłowymi.

Warto zwiedzić: Kościół pw. św. Wawrzyńca po drugiej stronie rzeki oraz pozostałości zabudowań dworskich i parku.

W Niekłaniu Wielkim, za zbiornikiem wodnym, skręcamy w prawo, a następnie schodzimy w lewo na leśne dukty. Tu też napotykamy połączenie z "Piekielnym Szlakiem" koloru czerwonego. Dochodzimy do drogi pożarowej i dalej według oznakowań kierujemy się do rezerwatu "Skałki Piekło pod Niekłaniem". Rezerwat utworzono w 1959 r. w celu ochrony dolnojurajskich i triasowych skał o osobliwych formach, malowniczo wyrzeźbionych przez erozję.

Początek ścieżki znajduje się przy szkółce leśnej w Niekłaniu Wielkim, koniec zaś w rezerwacie przyrody Skałki Piekło pod Niekłaniem. Długość ścieżki to zaledwie 1,8 km, zaś na jej przejście potrzeba około 1,5 godz. Na trasie rozmieszczono 14 przystanków z tablicami tematycznymi. Spacer ścieżką edukacyjną daje doskonałą okazję do zapoznania się z walorami przyrodniczymi terenu, bogatą szatą roślinną, jak również z prowadzoną przez leśników gospodarką leśną.

Przystanki ścieżki edukacyjnej:
1. Zbiornik przeciwpożarowy
2. Nadleśnictwo Stąporków
3. Sosna Wejmutka
4. Uprawa leśna
5. Drzewostan sosnowo - modrzewiowo - jodłowy
6. Ile mamy lasów
7. Pielęgnowanie lasu
8. Ochrona lasu
9. Dlaczego las jest taki ważny
10. Zasady udostępniania lasów
11. Podział powierzchniowy
12.  Rola martwego drewna w żywym lesie
13. Pożary lasów
14. Poradnik grzybiarza

W Nadleśnictwie na sali konferencyjnej znajduje się również punkt edukacji leśnej, gdzie godna uwagi jest ekspozycja łowiecka zawierająca m.in. trofea łowieckie, poroża, eksponaty zwierząt leśnych oraz ekspozycja paleontologiczno-mineralogiczna zawierająca skamieniałe szczątki roślin oraz słynny gagat. Eksponaty pochodzą z terenów Nadleśnictwa Stąporków.

Szlak ten oznaczony  jest kolorem czerwonym i prowadzi z Piekła do Nieba. Łączy dwie wioski usytuowane wśród sosnowych lasów na południe od miejscowości Końskie. Choć miejscowości te dzieli niespełna 2 km to cały szlak liczy ponad 250 km. Prowadzi turystów przez najciekawsze miejsca i miejscowości 9 gmin powiatów: koneckiego, skarżyskiego i opoczyńskiego. Charakterystyczne nazewnictwo oraz związane z poszczególnymi miejscami legendy sprawiły, że moce nadprzyrodzone – piekielne i chrześcijańskie - stały się motywem przewodnim całej trasy. Na trasie szlaku znajdują się dobrze wyposażone miejsca odpoczynku z altaną, kręgiem ogniskowym, ławami z zadaszeniem oraz koszami na śmieci.

Szlak powstał z inicjatywy Stowarzyszenia Lokalna Grupa Działania – U Źródeł w Modliszewicach. Przemierzając go mamy okazję odwiedzić ciekawe miejsca: Piekło, Czarna, rez. "Skałki Piekło pod Niekłaniem", Zalew Bliżyński, rez. "Brama Piekielna", rez. "Piekło Dalejowskie", rez. "Świnia Góra", Krasna, Cisownik, Sielpia, rez. "Piekiełko Szkuckie", Lipa, Maleniec, rez. "Diabla Góra", Afryka, Paradyż, Żarnów, Miedzna Murowana, Białaczów, Kamienna Wola, Stara Kuźnica, Niebo.

Szlak ten oznaczony  jest kolorem czerwonym i prowadzi z Piekła do Nieba. Łączy dwie wioski usytuowane wśród sosnowych lasów na południe od miejscowości Końskie. Choć miejscowości te dzieli niespełna 2 km to cały szlak liczy ponad 250 km. Prowadzi turystów przez najciekawsze miejsca i miejscowości 9 gmin powiatów: koneckiego, skarżyskiego i opoczyńskiego. Charakterystyczne nazewnictwo oraz związane z poszczególnymi miejscami legendy sprawiły, że moce nadprzyrodzone – piekielne i chrześcijańskie - stały się motywem przewodnim całej trasy. Na trasie szlaku znajdują się dobrze wyposażone miejsca odpoczynku z altaną, kręgiem ogniskowym, ławami z zadaszeniem oraz koszami na śmieci.