LATA 40-TE
Zebranie założycielskie w Tymbarku miało miejsce dnia 24.10.1949 roku przy Podhalańskiej Spółdzielni Owocarskiej z udziałem pracowników tejże spółdzielni oraz kadry pedagogicznej i uczniów Liceum Przetwórstwa Ogrodniczego. Powołano do życia klub sportowy „Spójnia”, którego pierwszym prezesem został dyrektor Podhalańskiej Spółdzielni Owocarskiej Ludwik Pawlik, a jego zastępcą Stanisław Szymański. Ponadto zarząd stanowili Rudolf Bednarczyk, Maria Surdziel, Antoni Batorski, Władysław Kranowski i inni.
LATA 50-TE
Najwięcej chętnych zgłosiło się do sekcji piłki nożnej, ponadto powstały również sekcje szachów, lekkiej atletyki, narciarstwa, tenisa stołowego, a także sekcja teatralna.
Jednak podstawowym problemem był brak bazy sportowej. Boisko do gry w piłkę i zaplecze to sprawy priorytetowe w tym okresie. W latach 1950 – 53 czynem społecznym i przy pomocy spółdzielni tymbarskiej, „zapaleńcy” pochyłą łąkę zamienili na żwirowy plac do gry w piłkę nożną. W nowo powstałym budynku Domu Kultury przekazano pomieszczenia na szatnie sportowe. Pierwszym gospodarzem obiektu został pan Jan Kerz, następnie Józef Sipak. Był on inicjatorem i współwykonawcą jednego z najlepszych lodowisk naturalnych na Limanowszczyźnie.
Lodowisko przez długie lata służyło lokalnej społeczności i było też odwiedzane przez łyżwiarzy z Limanowej, Dobrej, Mszany Dolnej. Oświetlenie i drewniane „bandy” oraz doskonała tafla umożliwiły rozegranie w Tymbarku meczu pokazowego pomiędzy Podhalem Nowy Targ i Cracovią oraz wielu imprez sportowych na lodzie.
W latach 1975 – 1985 „gospodarzyli”: Andrzej Kubaszewski, Tadeusz Rytt, Kazimierz Mroczek, Leon Filipiak. W roku 1987 na obiekcie gospodarzem zostaje Ryszard Wroński – oddelegowany do prac sportowych z zakładów „Tymbark”, który doprowadza płytę boiska do poziomu płyt „ligowych”. Wróćmy jednak do początków sportowej rywalizacji.
W 1952 roku pierwszym trenerem piłkarzy zostaje pan Bronisław Wyrwa.
Od 1953 roku zespół prowadzi Bolesław Bittner i pod jego wodzą drużyna awansuje do Klasy A w składzie: Józef Prokl – Stanisław Pachowicz – Augustyn Rogoziński – Edward Kowalski – Makary Wykurz – Mieczysław Stasiewicz – Bronisław Lasek – Bronisław Wyrwa – Józef Steczowicz i inni. W roku 1954 klub zmienia nazwę na SPARTA TYMBARK i pod tą nazwą występował do roku 1957. W roku 1957 z inicjatywy Józefa Kalety klub przyjmuje nazwę „HARNAŚ TYMBARK”. Drużynę piłkarską wzmacniają: Feliks Trzaska, Andrzej i Aleksander Mucha z Mszany Dolnej, Józef Sipak, Zbigniew Majeran, Jerzy Ćwiertniewicz, Jan Pach. Zawodnicy pod wodzą trenera Bittnera nabierają doświadczenia i tworzy się coraz lepszy kolektyw.
W 1958 roku HARNAŚ TYMBARK zajmuje w tabeli IV miejsce w Krakowskiej A klasie za:
Prokocimiem Kraków, Podgórzem Kraków, Cracovią wyprzedzając m.in. Skawinkę, Kalwariankę, Dunajec Nowy Sącz, Limanovię, Zakopiankę. Należy zwrócić uwagę na rezultat meczu Tymbark – Cracovia, który zakończył się wynikiem 6:0 dla Harnasia. Strzelcami bramek byli: Wincenty Fitrzyk -3, Paweł Lisok, Andrzej Mucha i Jan Pach. Poza wyżej wymienionymi w zespole Tymbarku występowali Adam Stasik, Zenon Dudek, Aleksander Mucha, Zbigniew Majeran, Józef Smoleń, Jerzy Ćwiertniewicz, Eugeniusz Połeć, Józef Sipak, Jerzy Winiarski, Kazimierz Pałac, Feliks Trzaska, Leon Filipiak.
Ponieważ chętnych do uprawiania piłki nożnej było wielu, do rozgrywek klas niższych zgłoszona została drużyna rezerw w składzie: Julian Puchała, Stanisław i Czesław Poczynek, Leszek Gąsior, Zbigniew i Mieczysław Zborowscy, Jan Kapturkiewicz, Józef Kurek, Józef Czaban, Józef Sowa, Stanisław Potoczny.
LATA 60-TE
W sezonie 1960/61 drużyna HARNASIA w bardzo mocnej A klasie na półmetku rozgrywek, zajmowała I miejsce, przed m.in. AKS Czyżyny, Hejnał Kęty, Prądniczanką, Czarnymi Żywiec, Dalinem Myślenice. Byliśmy wtedy godnym reprezentantem Limanowszczyzny i drużyna Harnasia Tymbark liczyła się na piłkarskim rynku. Tabela.
W 1960 roku trenerem drużyny zostaje Andrzej Zębaczyński i prowadzi drużynę do 1962 roku. W 1962 r. szkoleniowcem został Józef Sipak. Drużyna startuje w rozgrywkach ze zmiennym szczęściem. Do składu dołączają coraz to inni zawodnicy, jak choćby, Julian Puchała, Leszek Gąsior, Zbigniew Zborowski, Wacław Romanowski, Leszek Uczkiewicz, Adam Olesiak, Leon Filipiak, Ryszard Wykurz.
W roku 1964 HARNAŚ zajmuje I miejsce w klasie B, przed STARTEM NOWY SĄCZ, SANDECJĄ, POPRADEM – RYTRO I LIMANOVIĄ. Sukcesy starszych kolegów motywują tymbarską młodzież, która coraz częściej odwiedza obiekty klubowe. Podchwycił ten fakt trener i wychowawca młodzieży Józef Sipak i zakłada w latach 1965-66 drużyny juniorów i trampkarzy. W latach 80 i 90 zawodnicy tych drużyn osiągną największe sukcesy w historii klubu z Tymbarku.
Rok 1967 to kolejne wzmocnienie I drużyny, do składu dołączają młodzi zawodnicy z Tymbarku: Jacek Pyrć, Marek Lasek, Ryszard Smoter, Adam Urbański, Ryszard Szmal, Jan Leśniak. Drużyna się konsoliduje i w sezonie 1970/71 zajmuje II miejsce w klasie B ze stratą 1 punktu do Sokoła Stary Sącz. Zespół poza w/w stanowili wówczas: Jan Tajduś, Jan Judka, Stanisław Trzaska, Leszek Gąsior, Stanisław Petranowicz. Mijały lata, zmieniali się zawodnicy i trenerzy. W latach 1974-76 drużynę seniorów po raz pierwszy w swej długoletniej pracy trenerskiej objął Marian Tajduś, tym razem bez sukcesów. Od 1977 do 1980 roku trenerem zostaje Zenon Mandryk – były zawodnik DUNAJCA Nowy Sącz, SANDECJI i BESKIDU ANDRYCHÓW.
Wraz z nim do „HARNASIA” przybyli zawodnicy z Nowego Sącza: Marian Jasiński, Czesław Mandryk. Kolejni szkoleniowcy to: Andrzej Pałka 1980-82 – grający trener, oraz od 1982 do 1985 Adam Urbański – świetny napastnik i doskonały technik. Kadra I drużyny również uległa zmianom, bramkarze to m.in. Jan Piętoń, Krzysztof Wiśniowski, Franciszek Sojka, zawodnicy z pola: Jacek Kurek, Józef Zborowski, Zbigniew Kaptur, Mariusz Król Marian Oraczko, Dariusz Pazdan, Krzysztof Mirek, Marian Ścianek, Ryszard Wroński, Stanisław Trzaska, Witold Filipiak, Wojciech i Jarosław Majeran. Klub występował wówczas w międzyokręgowej A-klasie.
W 1985 roku drużynę obejmuje były zawodnik, absolwent krakowskiej uczelni AWF Krzysztof Wiśniowski, by w roku 1989 przekazać stery drużyny koledze 'po fachu’ po raz drugi Marianowi Tajdusiowi, który zdobywał w międzyczasie doświadczenia w Turbaczu Mszana Dolna, Szczyrzycu i innych klubach. Sprzyjający klimat, doskonała współpraca z zakładami ZPOW Tymbark, który w tym czasie był jedynym sponsorem, lecz przede wszystkim „głód sukcesu” powodowały, iż z roku na rok klub piął się coraz wyżej. Drogę przecierał odwieczny rywal tymbarczan – drużyna Limanovii, która wywalczyła awans do III Ligii. Do tego awansu znacznie przyczynili się bracia Wojciech i Tomasz Majeran wypożyczeni z Harnasia Tymbark. Na mecze do Limanowej jeździło wówczas kilkudziesięciu kibiców z Tymbarku, zazdroszcząc po trosze sukcesu Limanovii.
W roku 1995 na trzy kolejki przed końcem sezonu pojawiła się realna szansa awansu do III Ligii, po zwycięstwie 1:0 w Sieprawiu nad tamtejszymi Karpatami. Karpaty były wówczas pewne awansu natomiast BKS BOCHNIA i KS HARNAŚ rywalizowały o drugie miejsce premiowane awansem. W ostatnim meczu remis BKS-u i wygrana tymbarczan 6:0 na wyjeździe w Sułkowicach sprawiły, iż drużyna z Tymbarku po raz pierwszy w historii awansowała do III Ligi. Był to ewenement na dużą skalę, gdyż bardzo rzadko tak małe kluby z niewielkich miejscowości „swoimi zawodnikami” osiągają tak znaczący sukces. Do dziś (2015 r.) z naszego regionu III ligę „zdobyły” kluby: SANDECJA NOWY SĄCZ, LIMANOVIA, START NOWY SĄCZ i TYMBARK.
Najbardziej szczęśliwym człowiekiem był wtedy chyba Prezes Jacek Dziadoń – długoletni działacz i zawodnik, całym sercem oddany piłce nożnej. Dumni byli również działacze klubu i byli zawodnicy: Marian Sporek, Zbigniew Zborowski, Zbigniew Majeran oraz trener Marian Tajduś.
W tym miejscu należy wspomnieć o dyrekcji zakładów z inż. Julianiem Pawlakiem na czele, którzy całym sercem kibicowali drużynie. Ambicją tych ludzi było, by obiekt „HARNASIA” zyskał nowe oblicze. Wyremontowano szatnie, ogrodzenie, płytę stadionu. Wybudowano nowe ławki dla zawodników rezerwowych. Powiększono trybuny, które „pękały w szwach” i nie mogły pomieścić wszystkich kibiców, którzy teraz z kolei z Limanowej i nie tylko zjeżdżali do Tymbarku.
Trzecioligowy epizod trwał tylko rok. Kibice mogli jednak oglądać w Tymbarku takie drużyny jak Cracovia, Garbarnia, Sandecja Nowy Sącz i wiele innych renomowanych drużyn. Szansa awansu pojawiła się ponownie w 1997 roku, lecz czyjeś niedopatrzenie spowodowało, iż odebrano drużynie 8 punktów na finiszu rozgrywek. Sukcesy pierwszej drużyny spowodowały reaktywację drużyny rezerw. Dodatkowym atutem było stworzenie warunków do gry poprzez budowę boiska rezerwowego w latach 2001- 2002. Inicjatorami tego pomysłu byli: ówczesny Wójt inż. Stanisław Pachowicz i działacze klubowi: inż. Marian Sporek, Robert Nowak, Jacek Dziadoń, Marian Jaroszyński i Zbigniew Majeran.
W międzyczasie nazwa klubu ze względów marketingowych uległa zmianie na HARNAŚ BROWAR – TYMBARK, a następnie KS TYMBARK. Kolejni trenerzy to: 1998-Grzegorz Dziadoń, Wojciech Majeran, 1999-Anton Modrinić, 1999-2004 ponownie Grzegorz Dziadoń i Marian Tajduś, 2005-2009 Jan Szewczyk, od sierpnia 2009 były zawodnik krakowskich drużyn Szymon Burliga. Efektem pracy tego młodego i ambitnego szkoleniowca był awans seniorów najpierw do V, a następnie do sądecko-tarnowskiej IV ligi. Na tym poziomie rozgrywek drużyna występuje 3 sezony do roku 2014.
W roku 2011 prezes Marcin Zielonka pozyskał z Podbeskidzia Bielsko – Biała plastikowe siedzenia, co pozwoliło na modernizację trybun na stadionie. Przy montażu pracowali społecznie zawodnicy oraz członkowie zarządu.Niespodziewanie z roli trenera rezygnuje Burliga, a drużynę prowadzą kolejno Sławomir Świeca, Jacek Ruchała, Jarosław Kordeczka.
W sezonie 2012 /2013 miała miejsce wspaniała przygoda z rozgrywkami w Pucharze Polski. Drużyna prowadzona przez Łukasza Bukowca pokonuje niespodziewanie III ligową Limanovię 4:3 w rzutach karnych i podobny wynik osiąga z III ligowym Porońcem Poronin po remisie 1:1 w regulaminowym czasie. W drodze do finału wygrywamy z Glinikiem Gorlice 2:0 i z Dalinem Myślenice 5:0. W meczu finałowym na szczeblu MZPN pokonujemy drużynę Jałowiec Stryszawa 3:0. Teoretycznie KS Tymbark zapewnił sobie prawo gry w rozgrywkach PP na szczeblu centralnym. Niestety regulamin PZPN i opóźniony o dwa dni małopolski finał (z przyczyn pogodowych) eliminują naszą drużynę z dalszych rozgrywek.
W sezonie 2013/2014 drużyna seniorów zajmuje wysokie III miejsce w tabeli. Z pewnością na uznanie zasłużyła gra całej drużyny jednak wyróżnić należy postawę młodego zawodnika Józefa Piwowarczyka, którego talent dostrzegli trenerzy drugo i trzecio-ligowych klubów, a Piwowarczyk występuje obecnie w II ligowej Limanovii. Bardzo dobrze układa się obecnie współpraca z okolicznymi klubami. W ostatnich latach barwy KS Tymbark reprezentują pozyskani z Płomienia Limanowa Przemysław Zawada, Łukasz Bukowiec, Konrad Koza, z Limanovii Mateusz Czaja, bracia Kamil i Dawid Kurczab, z Dobrzanki Damian Miśkowiec. Natomiast w Sandecji Nowy Sącz występują nasi wychowankowie Wojciech Kalisz, Krzysztof Toporkiewicz i Szymon Majeran.
Od jesieni 2014 roku trenerem seniorów zostaje Rafał Mazur, były zawodnik drużyn krakowskich. Owocem tej współpracy jest zajmowana pozycja lidera naszej drużyny na półmetku rozgrywek i nadzieja na ponowny awans do IV ligi. W 2008 roku z inicjatywy rodziców i trenera Franciszka Mrózka (byłego zawodnika Tymbarku) powstała pierwsza na ziemi limanowskiej szkółka piłkarska HARNASIE dla chłopców z rocznika 1999-2001. Kierownikiem drużyny zostaje Paulina Majeran. Na efekty pracy z dziećmi nie trzeba było długo czekać. Dzieciaki z turnieju na turniej grają coraz lepiej i zajmują czołowe lokaty wśród swoich rówieśników w Małopolsce. Do największych osiągnięć należy zaliczyć zajęcie II miejsca w mocno obsadzonym, międzynarodowym turnieju im. Adama Siei w Nowym Sączu. Harnasie grając z Sandecją w finale dopiero po rzutach karnych uległy rówieśnikom z Nowego Sącza.
Efektywną pracę Szkółki Piłkarskiej Harnasie, zaangażowanie działaczy, a także atrakcyjne obiekty sportowe docenili organizatorzy największego turnieju piłkarskiego „Z podwórka na stadion”. W latach 2007-2013 w Tymbarku rozgrywane są małopolskie finały tegoż turnieju. Na ośmiu mini – boiskach swoje mecze rozgrywa blisko 700 zawodników i zawodniczek.
W roku 2014 trójka naszych zawodników Patryk Sporek, Wojciech Urbański, Michał Palacz bierze udział w Ogólnopolskich Finałach w Warszawie, gdzie z drużyną MUKS Halny Kamienica zdobywają III miejsce. Rok wcześniej w czerwcu 2013 Harnasie z rocznika 2004 wygrywają eliminacje w Nowym Sączu i biorą udział w Ogólnopolskim Finale turnieju DEICHMANN w Opolu. Po dwudniowych zmaganiach, w gronie 24 drużyn z całej Polski nasze zuchy zajmują 13 miejsce. Trenerem drużyny jest Jarosław Majeran. Wieloletnia praca szkoleniowa i udział w kilkuset turniejach przyniosła również sukces młodzikom z rocznika 1999/2001 prowadzonym przez trenera Franciszka Mrózka. Po raz pierwszy w historii klubu drużyna awansuje do Małopolskiej Ligi Młodzików i po rundzie jesiennej w sezonie 2014 zajmuje wysokie 6 miejsce w tabeli.
Niejako na drugim „biegunie wiekowym” kontynuują sportową rywalizację OLDBOJE byłego Harnasia Tymbark. Tymbarscy weterani gościli między innymi drużynę ORŁÓW Kazimierza Górskiego w lipcu 1996 roku. „ORŁY” przyjechały w bardzo mocnym składzie. Grali m.in. Gadocha, Lato, Iwan, Kusto, Dziekanowski, Kalinowski, Wijas, Furtok i wiele innych znakomitości polskiej piłki nożnej. Mecz zakończył się wynikiem 7:3 dla ORŁÓW. Ponadto drużyna bierze udział w różnego rodzaju turniejach halowych i na boiskach trawiastych. W 2008 i 2010 roku tymbarscy Oldboye zostali zwycięzcami międzynarodowych turniejów o Puchar Solidarności organizowanych przez OZPN w Nowym Sączu.
Źródło: www.kstymbark.pl
