Mazowieckie Centrum Rehabilitacji "Stocer" Sp. z o.o.

Ośrodek rehabilitacji dzieci i młodzieży w Warszawie przy ul. Ożarowskiej 75a

Kierownik Ośrodka, Ordynator Oddziału Rehabilitacji Dziennej
Lek. Med. Krystyna Bobrowska
Tel. 22 - 506 54 71;

22 - 506 54 72;

22 - 506 54 75 ; 

22 - 506 54 77

ozarowska@stocer.pl

W skład ośrodka wchodzą:

• Poradnia Neurologiczna dla Dzieci i Młodzieży
• Poradnia Rehabilitacyjna
• Oddział Rehabilitacji Dziennej prowadzący: rehabilitację dzieci z  zaburzeniami neurorozwojowymi  oraz  rehabilitację ogólnoustrojową dla dzieci od 0 do 18 lat

Placówka specjalizuje się w kompleksowym usprawnianiu dzieci z:

• dysfunkcjami w następstwie uszkodzenia Ośrodkowego Układu Nerwowego
• dysfunkcjami powstałymi w wyniku uszkodzenia obwodowego układu nerwowego
• dysfunkcjami w wyniku chorób mięśni
• zespołami genetycznymi
• schorzeniami narządu ruchu

Ośrodek ma wyjątkową, wypracowaną przez 50-letnie doświadczenie strukturę organizacyjną, która odpowiada potrzebom opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym i zapewnia włączenie środowiska rodzinnego do długotrwałego procesu rehabilitacji małego pacjenta.

Leczenie usprawniające dziecka jest wieloprofilowe i obejmuje wszystkie sfery rozwojowe: psychiczną, ruchową, koordynacji wzrokowo-ruchowej, mowy i kontaktów społecznych.

Czas i forma leczenia uzależniony jest od stanu klinicznego pacjenta, rodzaju schorzenia oraz poprawy  funkcjonalnej

Charakterystyka Ośrodka

Nadrzędnym celem leczenia w naszym ośrodku jest doprowadzenie dziecka do pełnej sprawności, a jeśli to nie jest możliwe, uzyskanie poprawy umożliwiającej prawidłowe funkcjonowanie w środowisku domowym i rówieśniczym ® poprawy stanu funkcjonalnego dziecka we wszystkich sferach rozwojowych, zwiększenie aktywności dziecka, poprawę jego samooceny.

Aby osiągnąć ten cel trzymamy się następujących zasad:

• Metody leczenia w naszym oddziale są oparte są na zasadach neurofizjologii i modyfikowane na podstawie aktualnych doniesień naukowych .
• Rehabilitacja neurologiczna dziecka jest procesem długofalowym, nierozerwalnie związanym z dynamiką rozwoju, stąd zapewniamy leczenie w różnych grupach wiekowych, uwzględniając potrzeby i obowiązki (przedszkole, szkoła) dziecka w każdym wieku.
• Zróżnicowanie poziomu uszkodzenia, jego objawów, pociąga za sobą konieczność różnicowania działań leczniczych.
• W przypadkach upośledzenia funkcji ruchowej nie dającej się wyeliminować konieczne jest sterowanie mechanizmami kompensacyjnymi w celu uzyskania możliwie najkorzystniejszego stanu funkcjonalnego i przeciwdziałania rozwijaniu się nieodwracalnych zmian aparatu ruchu (profilaktyka powstawania przykurczów, i deformacji); dążenie do wypracowania możliwie poprawnych wzorców postawnych i lokomocyjnych .
• Nie mogąc oddziaływać bezpośrednio na uszkodzenie, staramy się tak oddziaływać na części mózgu znajdujące się poza strefą uszkodzenia, aby dzięki plastyczności mózgu nauczyć dziecko funkcji ruchowych.
• Przy zastosowaniu odpowiednich ortez ułatwiamy pacjentom wykonywanie nowych funkcji, zwiększając ich samodzielność.

Prowadzenie terapii w małych grupach już od 2- go roku życia (powtarzanie nowo nabytych czynności ruchowych w rożnych aspektach życia codziennego z wykorzystaniem go w zabawach) pozwala na osiągnięcie dodatkowych korzyści:

1. ułatwia wypracowanie pełnego schematu własnego ciała i swojej tożsamości
2. prowokuje dziecko do posługiwania się mową
3. kształci zachowania dziecka w stosunku do otoczenia, daje możliwość naśladownictwa, współuczestnictwa i współzawodnictwa
4. przeciwdziała konsekwencjom izolacji i uzależnienia, które często są obserwowane podczas długotrwale stosowanej terapii indywidualnej
5. stwarza motywację do terapii

Schemat postępowania z Pacjentem

• Skierowany do ośrodka (przez lekarza POZ, neurologa dziecięcego lub innych specjalistów) pacjent ma wyznaczany (zgodnie z kolejnością zgłoszenia) termin wstępnej konsultacji przez lekarza zatrudnionego w oddziale dziennym (neurologa dziecięcego lub specjalisty rehabilitacji medycznej).
• W trakcie konsultacji lekarze zapoznają się z historią choroby, przeprowadzają badanie fizykalne i kwalifikują pacjenta do odpowiedniego programu terapii. Określają również czy leczenie należy rozpocząć w trybie pilnym czy planowym.
• Poza kolejnością są konsultowani pacjenci skierowani z innych placówek w trybie pilnym.
• Po przyjęciu do oddziału następuje ustalenie dokładnej diagnozy w oparciu o badanie przez zespół specjalistów (neurologa dziecięcego, ortopedy, specjalisty rehabilitacji, psychologa, pedagoga specjalnego, logopedy) i analizę badań dodatkowych.
• Opracowanie szczegółowego planu terapii biorąc pod uwagę wszystkie problemy i sfery rozwojowe dziecka rozpoznane na podstawie wykonanej diagnostyki.
• W zależności od postawionej diagnozy, stanu funkcjonalnego i wieku zapewniamy terapię indywidualną lub grupową realizowaną odrębnym programem.

Historia Ośrodka

Oddział przy ulicy Ożarowskiej 75a został zorganizowany w 1961r. z inicjatywy prof. Mariana Weissa wobec potrzeby objęcia rehabilitacją dzieci po chorobie Heinego-Medina.

Od 1965r. zaczęto przyjmować do oddziału dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, których liczba zaczęła stopniowo wzrastać. Wówczas podzielono oddział na cztery grupy: żłobkową, dwie grupy przedszkolne oraz grupę szkolną z nauczaniem w zakresie klas I i II szkoły podstawowej . W każdej z tych grup do tej pory realizowany jest inny program terapeutyczny optymalnie dostosowany do potrzeb rozwojowych dziecka i jego wieku. Już w latach 80-tych został opracowany program szkoły matek, które musiały przejąć obowiązek usprawniania dziecka w okresach między kolejnymi pobytami dziecka w oddziale. W 1986 roku została wprowadzona w oddziale metoda Nauczania Kierowanego „System Petö” −uznawana przez neurofizjologów na całym świecie za najbardziej efektywną metodę rehabilitacji dzieci z uszkodzeniem centralnego układu nerwowego

Już w latach 80-tych został opracowany program rehabilitacji domowej, prowadzony pod ścisłą kontrolą lekarską, co pozwoliło na włączenie środowiska rodzinnego do długotrwałego procesu rehabilitacji dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym.

Biorąc pod uwagę konieczność akceptacji dziecka niepełnosprawnego w społeczeństwie i przystosowania go do życia wśród ludzi zdrowych, we wrześniu 1989r. – na bazie naszego oddziału – z inicjatywy psychologa mgr Jadwigi Boguckiej i za akceptacją ówczesnego dyrektora Centrum Rehabilitacji Prof. Jana Haftka utworzono przedszkole integracyjne, pierwszą tego typu jednostkę na terenie Warszawy.
Przedszkole to później zostało przejęte przez Wydział Oświaty.

W roku 2001 rozszerzyliśmy naszą działalność organizując terapię w godzinach popołudniowych dla dzieci szkolnych – naszych byłych pacjentów, których stan bez systematycznej rehabilitacji i z powodu spędzania większości dnia w pozycji siedzącej w szkole zaczął się gwałtownie pogarszać / narastały przykurcze i deformacje kostne /

W kolejnych latach programy lecznicze uległy rozszerzeniu i dalszej modyfikacji w oparciu o aktualne doniesienia naukowe. Stało to się możliwe dzięki stałemu kształceniu pracowników na kursach i konferencjach organizowanych na terenie kraju i poza granicami Polski, a także szkoleniom organizowanym u nas .

W kolejnych latach wychodząc naprzeciw objęliśmy leczeniem dzieci z wadami dysgraficznymi: z przepukliną oponowo-rdzeniową i wrodzonymi wadami kręgosłupa. Kładziemy nacisk na bardzo wczesne rozpoczęcie leczenia ( od pierwszych miesięcy życia ) i zapewniamy ciągłość przez okres przedszkolny, szkolny, aż do osiemnastego roku życia. Poprzez wieloletnie doświadczenie i stałe pogłębianie wiedzy wypracowaliśmy własne metody rehabilitacji dzieci.