Tłumy na wernisażu wystawy Leona Wyczółkowskiego
12.09.2022
W niedzielne popołudnie odbył się wernisaż wystawy „Leon Wyczółkowski – malarstwo, rysunek, grafika” w Pałacu Wielopolskich w Częstocicach.
Uroczyste otwarcie wystawy było okazją, by odwiedzić Pałac po kilkuletnim remoncie, o którym mówili podczas wernisażu Andrzej Przychodni, dyrektor Muzeum Historyczno-Archeologicznego oraz Marzena Dębniak, starosta ostrowiecki.
Wydarzenie było niezwykłą ucztą artystyczną, w której uczestniczyły tłumy miłośników talentu Leona Wyczółkowskiego, a wśród nich byli parlamentarzyści, samorządowcy i licznie przybyli mieszkańcy Ostrowca Świętokrzyskiego i okolic.
W gronie pasjonatów sztuki nie zabrakło również przewodniczącego Rady Powiatu, Mariusza Pasternaka wraz z radną Danutą Barańską, Agnieszki Rogalińskiej, członka zarządu powiatu, sekretarza powiatu, Łukasza Witkowskiego oraz naczelnika Wydziału Edukacji, Zdrowia i Spraw Społecznych, Mariusza Łaty.
Wystawa to efekt współpracy dwóch instytucji – Pałacu Wielopolskich w Częstocicach, oddziału Muzeum Historyczno-Archeologicznego w Ostrowcu Świętokrzyskim oraz Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy – to z jego kolekcji pochodzą prezentowane dzieła. Ekspozycja powstała według koncepcji kuratorek z ramienia bydgoskiego Muzeum – Moniki Kosteczko-Grajek, kustosz i kierownika Działu Sztuki oraz Kornelii Pawlak, kierownika Galerii Leona Wyczółkowskiego przy wsparciu pracowników Pałacu, w tym przede wszystkim Barbary Dzioby, Głównego Inwentaryzatora i kierownika Działu Sztuki i Rzemiosła Artystycznego Muzeum Historyczno-Archeologicznego oraz Wojciecha Mazana, adiunkta w tymże dziale.
Leon Wyczółkowski urodził się 24 kwietnia 1852 roku w Hucie Miastkowskiej w powiecie garwolińskim. Edukację artystyczną rozpoczął w 1869 roku w Szkole Rysunku i Malarstwa w Warszawie. Artysta, który miał szczególną wpływ na jego twórczość był Wojciech Gerson, u którego nauki pobierał od 1872 roku, malując sceny historyczne i religijne zachowane w konwencji akademickiej. Od października 1875 roku do końca kolejnego roku młody Wyczółkowski szkolił się w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium pod okiem Aleksandra Wagnera, tworząc sceny salonowe i portrety. Następnym przełomowym dla artysty rokiem był 1877, kiedy wrócił do Krakowa i doskonalił warsztat pod kierunkiem Jana Matejki, w Szkole Sztuk Pięknych. W 1879 roku opuścił szkołę krakowską, kończą edukację artystyczną. W kolejnych latach przebywał we Lwowie, wykonując liczne portrety na zamówienie.
Od 1883 roku, przez dekadę, regularnie przebywał w Ukrainie. Malował tam portrety, sceny rodzajowe z życia ziemiaństwa oraz kontrastujące z nimi, przesycone słońcem i kolorem obrazy życia tamtejszych chłopów. Zainspirowany dziełami impresjonistów, Wyczółkowski wielokrotnie interpretował te same motywy: pejzaże ukraińskich wsi i codzienną pracę na roli.
W roku 1895, po namowach Juliana Fałata, wrócił do Krakowa, obejmując stanowisko profesora malarstwa tamtejszej ASP, by w latach 1909-1910 pełnić funkcję rektora uczelni. Tworzył wówczas dzieła inspirowane historią ojczyzny, widokami Krakowa wraz z jego architekturą, aż po przedstawienia Tatr, szczególnie korzystając z techniki pastelu. Znakomicie operował kolorami poprzez liczne przedstawienia kwiatów, zarówno w martwej naturze, jak i bukietach czy motywach pejzażowych. Jego mistrzowski warsztat podziwiać możemy także w licznych portretach, oddających studium emocji modela. W roku 1900, Wyczółkowski zainteresował się tworzeniem grafiki, która dzięki malarskiemu doświadczeniu, wyróżniała się płynnością i barwnością.
W 1921 roku, dzięki przekazaniu do Muzeum Wielkopolskiego w Poznaniu części swoich prac oraz kolekcjonowanej przez niego sztuki orientalnej, otrzymał gratyfikację finansową, dzięki czemu nabył wymarzony dworek w Gościeradzu. Od tego czasu życie Wyczółkowskiego związane było z okolicznymi terenami, a zwłaszcza położoną niedaleko Bydgoszczą. Pod koniec życia rozwinął fascynację naturą i przyrodą, tworząc liczne, delikatne pejzaże, a także wspaniałe widoki drzew. Artysta zmarł 27 grudnia 1936 roku w Warszawie. Zgodnie ze swoją wolą, pochowany został na cmentarzu parafialnym we Wtelnie, a jego prace przekazane zostały bydgoskiemu Muzeum Miejskiemu. Obecnie dzieła mistrza podziwiać można w poświęconej mu Galerii, stanowiącej część Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy.
