W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Dodatkowo, korzystanie z naszej witryny oznacza akceptację przez Państwa klauzuli przetwarzania danych osobowych udostępnionych drogą elektroniczną.
Powrót

Dr Jan Deszcz

W uznaniu szczególnych zasług dla Gminy Wietrzychowice Rada Gminy Wietrzychowice na uroczystej sesji 20 czerwca 1999 roku przyznaje dr. Deszczowi tytuł „Honorowy Obywatel Gminy Wietrzychowice”.

Portret Jana Deszcza

Dr Jan Deszcz urodził się 20 czerwca 1918 roku w rodzinie emigrantów z Polski (rodem z Ujścia Jezuickiego), w Pittsfield Mass w USA. Jesienią 1920 roku, powraca wraz z rodziną i rodzeństwem do ojczyzny i osiedlają się w Wietrzychowicach. Tu spędza swe dzieciństwo i młodość, uczęszczając między innymi do powszechnej szkoły oraz ochronki. Dalszą naukę kontynuuje w tarnowskim gimnazjum, a następnie zostaje przyjęty na I rok medycyny na UJ w Krakowie. Wybuch II wojny światowej skutkuje przerwaniem studiów. W tym czasie dr Jan Deszcz podejmuje pracę w dąbrowskim szpitalu oraz aktywnie działa w konspiracji miejscowego AK. Po wojnie wraca do przerwanych studiów i rozpoczyna swą działalność społeczną. Jako prezes w samopomocowej organizacji studenckiej „Bratnia Pomoc” uczestniczy w obchodach 3-Majowych, za co zostaje aresztowany. W tym okresie rozpoczyna się również jego znajomość z Karolem Wojtyłą. Za swą działalność studencką w 1997 roku otrzymuje godność „Bene Maritus BPS UJ”. W lutym 1949 roku wstępuje w związek małżeński z koleżanką z roku Józefiną. W trzy miesiące później małżonkowie uzyskują dyplomy lekarzy i odbywają staże w klinikach krakowskich, a następnie z nakazem pracy zostają wysłani do szpitala do Gliwic. W 1952 roku uzyskuje specjalizację I stopnia z chirurgii ogólnej. Rok później, dzięki swoim staraniom z powodzeniem zostaje przeniesiony do Nowej Huty-  gdzie powstaje nowy szpital. W 1959 roku szpital zostaje oficjalnie otwarty a dr Jan Deszcz zostaje uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi. Doktor dwukrotnie wygrywa konkurs na ordynatora oddziału chirurgii urazowej i jest nim od 1966 roku aż do przejścia na emeryturę w 1992 roku. Jako autorytet cieszy się uznaniem wśród lekarzy i przez ponad dwie kadencje wybierany jest na dziekana Rady Ordynatorów. W trosce o najciężej chorych zakłada Towarzystwo Przyjaciół Chorych. Powstaje hospicjum im. św. Łazarza, które leczy najbiedniejszych i najciężej chorych. W 1994 roku wstępuje do Rycersko- Szpitalnego Zakonu św. Łazarza w Jerozolimie i zostaje szefem Polskiej Delegatury zakonu, a w 1997 roku Wielkim Przeorem Polskiej Delegatury.

Za swoją aktywność społeczną i ciężką pracę płaci najwyższą cenę i podupada na zdrowiu. Przechodzi na emeryturę, jednak nie rezygnuje z pomocy potrzebującym.

8 stycznia 1997 roku Rada Stołeczna Miasta Krakowa przyznaje mu srebrny medal „Cracoviae Merenti” w uznaniu za zasługi dla miasta Krakowa.

Pan Doktor Deszcz wierny swemu powołaniu, wrażliwy na cierpienia ludzi, szeroko otwierał swe serce, bramy szpitala i drzwi domu, z poświęceniem pochylając się nad potrzebującymi. Nikt nie odchodził bez pomocy Doktora- szczególnie krajanie, mieszkańcy Powiśla- co jest najwymowniejszym wyrazem trwałej więzi z rodzinną wsią.

Zdjęcia (1)

{"register":{"columns":[]}}