Gmina
Kobiór

Jej etymologia przysporzyła badaczom wielu problemów. Henryk Borek, językoznawca zajmujący się analizą pochodzenia nazw śląskich rozważa dwie możliwości:
- nazwa Kobiór pochodzi od kobiór, kobierze-gwarowego określenia podbiału (Tusilago farfara), porastającego podmokłe łąki nad Korzeńcem
- nazwa powstała od gwarowego kawior, kowior (pokryta roślinnymi zarostami woda), a głoska "w" została zastąpiona "b".  Ciekawe są również opowieści ludowe zebrane i spisane przez miejscowego nauczyciela Tadeusza Kruka. Według jednej z nich nazwa Kobiór zrodziła się, gdy pierwsi osadnicy mozolnie wydobywający pnioki (gwarowe określenie pni drzew, pozostałych po ścięciu), wykrzykiwali do siebie: Kop, a bier! Z tego to powiedzenia rzekomo powstała dzisiejsza nazwa. Inni kobiórzanie twierdzili, że w nazwie ich miejscowości utrwalony został kobierzec utworzony przez kwiaty na polanie.

Aktualny herb Gminy Kobiór został ustalony przez Radę Gminy 12 lipca 1996r. i przedstawia wizerunek świętego Urbana - papieża (postać z tiarą na głowie i krzyżem podtrzymywanym na lewym ramieniu), umieszczony na błękitnym tle. Patron Gminy Kobiór- święty Urban I- był rzymianinem, siedemnastym z kolei papieżem. Jego pontyfikat przypadł na lata 222-230. W kościele katolickim obchodzi się jego wspomnienie 25 maja. Święty Urban poprzez swoje nauczanie nawrócił bardzo wielu. Przypisuje się mu między innymi nawrócenie świętej Cecylii. Sam święty, działając w obronie Kościoła, wiele wycierpiał od prześladowców, szczególnie od cesarza rzymskiego Aleksandra Sewera. Poniósł męczeńską śmierć przez ścięcie. Z dniem, w którym Kościół wspomina świętego Urbana, ludność wiązała następujące przysłowia: "Na Urbana chwile jakie, to lato takie" "Po świętym Urbanie w zbożu gadanie".

W 2001 roku (w dziesiątą rocznicę samorządności Gminy Kobiór) w Pracowni Szat Liturgicznych w Piekarach Śląskich powstał okazały sztandar, na którym znalazł się wizerunek świętego Urbana, a także herb województwa śląskiego - orzeł na błękitnym tle.