Sołonka

Nazwa wsi pojawiła się po raz pierwszy w źródłach pisanych w roku 1589 jako część dóbr rodziny Ligęzów, ówczesnych właścicieli Rzeszowa. Na początku XVII wieku w skład dominum tyczyńskiego i jako taka pozostawała do początków XX wieku. Powszechnie znana od dawna jako miejsce występowania źródeł solankowych, które eksploatowane były co najmniej od XVIII wieku. Niewątpliwie nazwa wsi związana jest ze znajdującymi się tutaj źródłami „słonej wody”.

W swoich dziejach Sołonka pozostawała na uboczu wielkich zdarzeń historii. Położona w trudno dostępnym terenie górskim i leśnym żyła własnym rytmem. Niemniej jednak i tu dochodziło do znaczących wydarzeń, o których do tej pory niewiele było wiadomo. W okresie Powstania Styczniowego w latach 1863 – 1865 znajdowali tutaj schronienie emisariusze i uciekinierzy powstańcy z Królestwa Polskiego. M.in. ukrywał się tutaj powstaniec Leszczyński, którego córka Maria wyszła za mąż za miejscowego chłopa Andrzeja Krupę i jako pierwsza w dziejach wioski prowadziła nauczanie dzieci wiejskich.

W czasie I wojny światowej ukrywał się w Sołonce wybitny polski pisarz i publicysta Stanisław Przybyszewski. Kilkunastu mieszkańców Sołonki wcielono do armii austryjackiej. Walczyli oni na wielu frontach wojennych, a kilku z nich poległo bohatersko na polach bitewnych całej Europy.

Współcześnie Sołonka jest siedzibą Muzeum Regionalnego, posiada atrakcyjne tereny turystyczno – krajoznawcze oraz znane już powszechnie źródła „słonej wody”, największego bogactwa naturalnego tej osady.