Folwark ziemski Karłowiec w Kończycach Wielkich (ulica Zamkowa 10)
Pierwszy historyczna wzmianka o folwarku ziemskim w Kończycach Wielkich na Karłowcu jest datowana na rok 1760. Określono w nim folwark jako murowany, chociaż wiadomo, że wcześniej w tym miejscu istniał folwark o zabudowie drewnianej. W minionych wiekach Karłowiec, wraz z innymi folwarkami, Pudłowcem, Drzewiańcem oraz Rudnikiem, należał do pałacu w Kończycach Wielkich, który od XIX wieku był siedzibą jednej z linii hrabiowskiego rodu Laryszów (Larisch von Mönich) z Karwiny. Cały majątek obejmował 580 hektarów. Ostatnią właścicielką majątku był hrabina Gabriela von Thun-Hohenstein, której władze komunistyczne odebrały go po 1945 roku.
Od tego czasu Karłowiec doświadczał zmiennych kolei losu. Przez krótki okres znajdowało się tam gospodarstwo rolne Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego, której wyznaczono siedzibę w pobliskim pałacu. Dalsza historia folwarku jest związana z powstałą w 1952 roku Stadniną Koni w Pruchnej, która zajmowała się nie tylko hodowlą koni angloarabskich, ale również prowadziła zakrojoną na szeroką skalę produkcję rolniczą. W gospodarstwie w Kończycach Wielkich hodowano bydło mleczne, a także w mniejszym zakresie konie. Zakład funkcjonował nieprzerwanie aż do likwidacji, która na mocy odgórnej decyzji nastąpiła z końcem 1997 roku.
Od tego czasu, na przestrzeni kilkunastu lat, Karłowiec miał kilku właścicieli, mimo to stan wymagających remontu budynków stale się pogarszał. Na szczęście znalazł się inwestor zdecydowany uratować zabytkowe obiekty przed dalszą dewastacją i utworzyć tam gospodarstwo agroturystyczne. Dzięki współpracy z Górnośląską Agencją Rozwoju Regionalnego S.A. na przebudowę folwarku uzyskano niskooprocentowany kredyt ze środków unijnych. Prace remontowe i modernizacyjne, prowadzone pod nadzorem konserwatora zabytków, przeprowadzono w latach 2009-2010.
