W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Dodatkowo, korzystanie z naszej witryny oznacza akceptację przez Państwa klauzuli przetwarzania danych osobowych udostępnionych drogą elektroniczną.

Ekologia

Lasy

Powierzchnia lasów w powiecie pruszkowskim wynosi łącznie 2 747 ha, z czego lasy Skarbu Państwa zajmują powierzchnię 2 064 ha (tj. 8,36 % powierzchni powiatu), 683 ha stanowią lasy nie będące własnością Skarbu Państwa (tj. 2,77% powierzchni powiatu).
Lasy państwowe zajmują 8,36 % powierzchni powiatu, z czego:
– w gminie Brwinów jest 15,4% ogólnej powierzchni lasów państwowych,
– w gminie Michałowice 10%,
– w gminie Nadarzyn 45,6%,
– w gminie Raszyn 29%.

Lasy niepaństwowe stanowią 2,77% powierzchni powiatu. Rozmieszczenie lasów w powiecie pruszkowskim, na terenach nie stanowiących własności Państwa jest następujące:
– gmina Brwinów 208 ha, 30,4% ogólnej powierzchni lasów niepaństwowych
– gmina Michałowice 56 ha, 8,2% ogólnej pow. lasów niepaństwowych
– gmina Nadarzyn 357 ha, 52,3% ogólnej pow. lasów niepaństwowych
– gmina Raszyn 62 ha, 9,1% ogólnej pow. lasów nie państwowych

Rozmieszczenie lasów na terenie powiatu pruszkowskiego jest nierównomierne, tereny zielone znajdują się w większości w jego południowo-wschodniej części.

Lasy w większości porośnięte są sosną, w domieszce z brzozą i dębem. Nielicznie występują lite drzewostany dębowe i olszowe. Z roślin chronionych w lasach występują widłak i sasanka.
W lasach spotkać można dzika, sarnę i zająca.

Informacje są przygotowane na podstawie opracowanego w roku 2007 na zlecenie Powiatu Pruszkowskiego przez firmę AQUAGEO – Michał Fic „Regionalnego Program Rozwoju Gmin i Powiatu Pruszkowskiego Zlewni Utraty – PROGRAM UTRATA”.

Parki

Zespół pałacowo – parkowy w Pęcicach, zlokalizowany jest w Pęcicach, w dolinie rzeki Utraty. Pałac został zbudowany w latach 1808-1809 na podstawie projektu archit
ekta Fryderyka Alberta Lessela. Najdłużej właścicielami Pęcic była rodzina Sapiehów, a następnie Marylskich. Budynek jest murowany; został uszkodzony w czasie I wojny światowej – odbudowany przez ówczesnego właściciela, a następnie znowu zniszczony w 1944 roku. W 1950 r. został ponownie odbudowany. W budynku ulokowano wówczas oddział szpitala psychiatrycznego w Pruszkowie. W 1980 r. pałac po odremontowaniu przejął Wojewódzki Ośrodek Doskonalenia Kadr Administracji. W tym okresie nazwano go „Dworem Polskim”, co miało związek z napisem, na attyce pałacu: „Jam Dwór Polski. Co Walczy Mężnie i Strzeże Wiernie”.

Park pałacowy, zaprojektowany przez ogrodnika Jana Chrystiana Schucha, został założony na 24 ha. Znajduje się w nim wiele cennych okazów drzew, a między innymi: 250 letnie wiązy szypułkowe oraz lipa drobnolistna o obwodzie 7 m. oceniana na 400 lat i należąca do najstarszych okazów tego gatunku na Mazowszu. Teren parku łączy się z 50 hektarowym obszarem stawów, na którym gnieździ się wiele gatunków ptactwa wodnego.


Zespół pałacowo – parkowy w Helenowie. Pałac murowany został zbudowany w 1807 r. według projektu architekta Jakuba Kulickiego, a następnie w latach 1858 – 60 rozbudowany przez architekta Henryka Markowskiego. W parku znajdują się liczne rzeźby, a wśród nich obelisk poświęcony pamięci poległych w czasie I wojny światowej. W bogatym drzewostanie parku znajdują się okazy zaliczone do zabytków przyrody: 14 dębów szypułkowych, 2 białe topole oraz jesion wyniosły.


Park Potulickich w Pruszkowie został założony w II połowie XIX wieku wg projektu Karola Sparmana z Saksonii. Przy komponowaniu parku wykorzystano jako główny motyw istniejące stawy. W południowo-zachodniej części parku znajduje się klasycystyczny pałac z XIX wieku, do roku 1945 własność rodziny Potulickich, obecnie siedziba Urzędu Stanu Cywilnego.


Informacje są przygotowane na podstawie opracowanego w roku 2007 na zlecenie Powiatu Pruszkowskiego przez firmę AQUAGEO – Michał Fic „Regionalnego Program Rozwoju Gmin i Powiatu Pruszkowskiego Zlewni Utraty – PROGRAM UTRATA”.

Rezerwaty przyrody

Rezerwat „Młochowski Grąd”

Na południowych rubieżach powiatu, w gminie Nadarzyn znajduje się rezerwat przyrody, „Młochowski Grąd”, którego nazwa wywodzi się od uroczyska leśnego ”Młochów” pospolicie zwanego Lasem Młochowskim.

Rezerwat utworzony został w latach 80-tych. Powierzchnia rezerwatu „Młochowski Grąd” wynosi 27 ha. Celem utworzenia tego rezerwatu leśnego było zachowanie resztek naturalnych zbiorowisk leśnych z panującym zespołem grądu wysokiego i fragmentem boru mieszanego kontynentalnego. Rezerwat „Młochowski Grąd” jest udostępniony dla spacerowiczów, którzy mogą korzystać z dróg leśnych oraz szlaku turystycznego. W bezpośrednim sąsiedztwie Stawów Raszyńskich znajduje się rezerwat przyrody nie ożywionej, „Źródliska Laszczki” skąd biorą początek dwa niewielkie cieki stanowiące bezpośrednie źródło zasilania w wodę Stawów Raszyńskich.


Rezerwat „Młochowski Łęg”

Powierzchnia drugiego znajdującego się na terenie uroczyska „Młochów” – rezerwatu „Młochowski Łęg” wynosi 12,04 ha, w większości zajmowana jest przez zbiorowiska łęgowe w dolinie rzeki Utraty, której szerokość w tym biegu wynosi 1,20-1,80m. Rezerwat chroni pospolity niegdyś typ lasu łęgowego oraz niewielkie fragmenty zbiorowisk grądowych.


Rezerwat „Stawy Raszyńskie”

Rezerwat przyrody „Stawy Raszyńskie” znajduje się we wschodniej części powiatu. Rezerwat ten został utworzony w 1978 r. Jego powierzchnia wynosi 110 ha, z czego ok. 90 ha to stawy, resztę stanowią łąki, groble i niewielkie kompleksy lasów olszowych. „Stawy Raszyńskie” są rezerwatem faunistycznym jedynym rezerwatem tego typu w okolicach Warszawy. Celem ochrony jest zachowanie biotopów lęgowych wielu rzadkich gatunków ptaków oraz żerowisk i miejsc odpoczynku ptaków przelotowych. Obecnie występują na terenie rezerwatu 42 gatunki ptaków wodno-błotnych oraz 52 inne gatunki ptaków, a ok. 50 gatunków przebywa tu dodatkowo w okresie przelotów. Krajobraz stawów urozmaicają niewielkie kępy łęgowych lasów olszowych oraz potężne okazy topól i wierzb, w otoczeniu rezerwatu występują dziko żyjące ssaki: lisy, kuny domowe, tchórze, zające i sarny.


Obszar chronionego krajobrazu

Rozporządzeniem Nr 218 z dnia 6 lipca 2001 r. Wojewoda Mazowiecki dokonał zmiany Rozporządzenia Wojewody Warszawskiego z dnia 29 sierpnia 1997 r. w sprawie utworzenia obszaru chronionego krajobrazu na terenie województwa warszawskiego. (Dz. Urz. Woj. Maz. z dn 16 września 1997 r. nr 43, poz. 149). Zgodnie z ww. rozporządzeniem w

granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (WOChK) wyodrębnia się strefę szczególnej ochrony ekologicznej obejmującą tereny, które decydują o potencjale biotycznym obszarów i strefę ochrony urbanistycznej obejmującej wybrane tereny wsi i miast oraz obszary o wzmożonym naporze urbanizacyjnym, posiadające szczególne wartości przyrodnicze. Granica Warszawskiego Obszar Chronionego Krajobrazu w powiecie pruszkowskim rozciąga się w promieniu 10 km od miasta Pruszkowa. Szczegółowy opis granic WOChK w poszczególnych gminach znajduje się w Załączniku nr 1 do rozporządzenia nr 218 Wojewody Mazowieckiego. W rozporządzeniu mowa jest o „ochronie wyróżniających się ekosystemów i powiązaniu ich z krajowym systemem obszarów chronionych”.

W obrębie granic miasta Pruszkowa został wytyczony obszar strefy szczególnej ochrony ekologicznej o znaczeniu regionalnym, obejmujący tereny miasta o zwiększonej wartości przyrodniczej. Strefa zasięgu obszarów o znaczeniu ekologicznym obejmuje koryto rzeki Utraty wraz z przylegającym ekosystemem łąkowym. W skład tej strefy wchodzą m.in.: tereny leśne i parkowe Szpitala Specjalistycznego w Tworkach, zabytkowy obszar Parku Potulickich, Park Anielin, Park Sokoła oraz Ogrody Pałacowe na Żbikowie rozciągające się w widłach rzeki Utraty i Żbikówki. Drugi kompleks zieleni parkowej to tereny miasta Piastowa leżącego w północnej części powiatu stanowią: park przy ulicy 11-go listopada i Dworcowej, park przy ulicy St. Kostki, skwer przy Zgody i przy ulicy Słonecznej.


Pomniki przyrody

W granicach powiatu pruszkowskiego znajduje się około 150 drzew pojedynczych będących pomnikami przyrody, z których na szczególną uwagę zasługują:
– lipa drobnolistna znajdująca się w Pęcicach,
– dąb szypułkowy o wysokości 25 m rosnący obok Gajówki Chojak,
– lipa drobnolistna o pięknym pokroju i wysokości 29 m rosnąca we wsi Owczarnia – Willa Kazimierówka,
– miłorząb dwuklapkowy – bardzo rzadki okaz łączący cechy drzewa liściastego i iglastego o wysokości 15 m rosnący przy ulicy Rynek w Brwinowie.

Na terenie powiatu zlokalizowanych jest 10 alei zabytkowych w wieku 70-140 lat z gatunkiem głównym lipa drobnolistna. Do ciekawszych zaliczane są „Aleje Zosiańskie” z 43 lipami w Otrębusach. Na terenie miasta Piastowa, przy ulicy Bema znajduje się pomnik przyrody – dąb szypułkowy „Bartuś”.

 


Informacje są przygotowane na podstawie opracowanego w roku 2007 na zlecenie Powiatu Pruszkowskiego przez firmę AQUAGEO – Michał Fic „Regionalnego Program Rozwoju Gmin i Powiatu Pruszkowskiego Zlewni Utraty – PROGRAM UTRATA”.

{"register":{"columns":[]}}