Jeden miesiąc – kilka ważnych dat… Powiat Sokołowski pamięta
Kwiecień w historii Polski obfituje w wydarzenia, które na trwałe zapisały się w pamięci narodowej. 2 kwietnia, w dniu XX rocznicy śmierci, uczciliśmy pamięć Papieża Polaka św. Jana Pawła II. 10 kwietnia obchodzimy rocznicę Katastrofy smoleńskiej, natomiast w niedzielę, 13. kwietnia wspominamy Ofiary Zbrodni Katyńskiej.
Zachowując i pielęgnując pamięć o tych ważnych wydarzeniach, reprezentujący władze Powiatu Sokołowskiego – starosta Adam Góral, wicestarosta Zbigniew Czerkas i wiceprzewodniczący Rady Powiatu Sokołowskiego Jerzy Strzała, wspólnie z marszałkiem seniorem Markiem Sawickim i delegacją powiatowych struktur Polskiego Stronnictwa Ludowego oraz z ks. prałatem Andrzejem Krupą – dziekanem Dekanatu Sokołowskiego, zapalili znicze w Alei Dębów Katyńskich, która znajduje się obok sokołowskiej Konkatedry. Złożyli również kwiaty pod pomnikiem ks. Brzóski, gdzie znajduje się tablica upamiętniająca wizytę ŚP. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Sokołowie Podlaskim.
10 kwietnia 2010 r. doszło do katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem, w której zginęło 96 osób, w tym prezydent RP Lech Kaczyński wraz z małżonką, ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, polscy parlamentarzyści, dowódcy wojskowi, przedstawiciele duchowieństwa, środowisk kombatanckich, organizacji społecznych. Oficjalna Delegacja udawała się na obchody 70. rocznicy Zbrodni Katyńskiej. Tragedia ta wstrząsnęła Polską i całym światem. Miała również znaczący wpływ na życie polityczne kraju.
13 kwietnia obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej, ustanowiony w 2007 r. przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. Data ta nawiązuje do wydarzeń z 13 kwietnia 1943 r., kiedy to niemieckie władze ogłosiły odkrycie masowych grobów polskich oficerów w lesie katyńskim, ujawniając światu skalę zbrodni popełnionej przez sowieckie NKWD na polskich jeńcach wojennych.
Wiosną 1940 r., na mocy decyzji Biura Politycznego WKP(b) z 5 marca, NKWD zamordowało blisko 22 tys. obywateli polskich, w tym oficerów Wojska Polskiego, policjantów, urzędników, naukowców, lekarzy i nauczycieli. Egzekucje miały miejsce w kilku lokalizacjach: w Katyniu zamordowano ok. 4,4 tys. oficerów z obozu w Kozielsku, w Charkowie ok. 4 tys. oficerów ze Starobielska, a w Twerze blisko 6,3 tys. jeńców z Ostaszkowa, głównie policjantów i funkcjonariuszy innych służb.
Jednocześnie decyzją z 5 marca 1940 r. wymordowano również ponad 7,3 tys. Polaków przebywających w różnych więzieniach na terenach włączonych do Związku Sowieckiego (Ukraina i Białoruś). Większość z nich stanowili aresztowani działacze konspiracyjnych organizacji, oficerowie nie zmobilizowani we wrześniu 1939 r., urzędnicy państwowi i samorządowi oraz tzw. "element społecznie niebezpieczny" z punktu widzenia władz sowieckich.
W nocy z 12 na 13 kwietnia 1940 r., sowieckie władze przeprowadziły także masową deportację rodzin polskich jeńców w głąb ZSRR, głównie do Kazachstanu. Według danych NKWD, zesłano wówczas około 61 tysięcy osób.
Po odkryciu grobów w Katyniu w 1943 r., Związek Sowiecki przez dziesięciolecia zaprzeczał odpowiedzialności za tę zbrodnię, obarczając winą Niemców. Dopiero 13 kwietnia 1990 r. władze ZSRR oficjalnie przyznały, że masowe egzekucje polskich jeńców zostały dokonane przez NKWD na rozkaz Stalina.
Te tragiczne wydarzenia, choć różne w charakterze i kontekście, łączy miesiąc ich wystąpienia – kwiecień. Każde z nich pozostawiło głębokie ślady w świadomości narodowej i jest przedmiotem corocznych obchodów oraz głębokiej refleksji nad losami Polski i jej Obywateli.
