Gmina
Skąpe

Miejscowość Międzylesie od czasów średniowiecza była własnością zakonu cysterek ze śląskiej Trzebnicy. Cysterki w związku z osadzaniem wsi na prawie niemieckim z pewnością założyły tu kościół, jednak nie zachowały się na ten temat żadne źródła. Pierwsza wzmianka o drewnianym kościele pochodzi, dopiero z 1407 roku. Następne informacje pojawiają się w związku z bodową nowej, również drewnianej świątyni w roku 1610. Wówczas zapewne chodziło już o zbór protestancki bowiem od czasów reformacji luteranizm, również w dobrach cysterek, bardzo się rozprzestrzenił. Niestety ta budowla spłonęła w 1654 roku być może w związku z kontrreformacyjnym, przymusowym przywracaniem katolicyzmu na obszarze świebodzińskim. Brak środków na odbudowę spowodował, że katolicy zmuszeni byli udawać się na msze do Ołoboku, a protestanci korzystali ze zboru w Sycowicach.

Dopiero w XIX wieku dzięki proboszczowi Seydelowi z Ołoboku, który świetnie administrował majątkiem kościelnym i wygospodarował odpowiednie środki, możliwe było wybudowanie kościoła we wsi. W tym czasie ewangelicy, którzy stanowili większość wśród mieszkańców wsi – 284 osoby, mieli takie same prawa jak katolicy, których było już zaledwie pięciu. Nowa świątynia stanęła w 1834 i była miejscem modlitwy obu wyznań, specjalna umowa ustalała równe prawa do korzystania z kościoła. W pracach przy budowie uczestniczyli wszyscy mieszkańcy. Wybudowano świątynię w konstrukcji szachulcowej, jednonawową z trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Wnętrze nakrywa drewniany strop, na trzech ścianach nawy umocowano drewniane empory – na jednej z nich ustawiono organy. Od zachodu wznosi się wieża, w dolnej kondygnacji murowana, wyżej o konstrukcji szachulcowej. Wieża ta remontowana była w 1938 roku. Od czasów powojennych kościół użytkowany jest już wyłącznie przez katolików. W latach 70-tych w trakcie remontu przebudowano również wnętrze, m.in. usunięto ambonę. Obecnie trwa remont dachu, który zakończy kompleksowy remont kościoła trwający od 1996r. /Historia kościoła w Międzylesiu opracowana przez Danutę Miliszewską pracownika Muzeum Regionalnego w Świebodzinie/.