Powiat
Konecki

Błogosławiony ks. Kazimierz Sykulski jest patronem Powiatu Koneckiego od 12 czerwca 2008 roku. Ustanowiony patronem w hołdzie dla jego bohaterstwa - potwierdzonego śmiercią za wiarę w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu oraz w uznaniu zasług w tworzeniu demokratycznych struktur samorządowych

Na cześć patrona ufundowano odlany z brązu 2,5-metrowej wysokości pomnik ks. Sykulskiego (autorstwa krakowskiego rzeźbiarza Karola Badyny), który przedstawia kapłana-męczennika jako posła w stroju prałackim. Pomnik został odsłonięty i poświęcony przez biskupa radomskiego Zygmunta Zimowskiego, podczas uroczystej koncelebry polowej mszy świętej przed siedzibą starostwa.

Krótka biografia patrona

Błogosławiony Ksiądz Kazimierz Sykulski urodził się 29 grudnia 1882 roku w Końskich jako dziewiąte dziecko Michała i Tekli z Cybińskich. Dwa dni później został ochrzczony w kościele św. Mikołaja w Końskich, otrzymując imiona Kazimierz Tomasz. Program szkoły powszechnej przerobił w domu rodzinnym. Od 1896 roku uczył się w Sandomierskim Progimnazjum Męskim, zaraz też wstąpił do Seminarium Duchownego w Sandomierzu. W 1900 roku otrzymał tonsurę, a cztery mniejsze święcenia w 1902 roku w Płocku z rąk biskupa Jerzego Szembeka. Wszystkie wyższe święcenia otrzymał w sandomierskiej katedrze z rąk biskupa Stefana Zwierowicza, subdiakonat w 1904 roku, a diakonat i święcenia kapłańskie w 1905 roku. W 1911 roku ukończył studia w Cesarskiej Rzymskokatolickiej Akademii w Sankt Petersburgu. Jako kapelan wojskowy brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Następnie został wybrany na posła do Sejmu Ustawodawczego Rzeczypospolitej Polskiej. W dniu 19 sierpnia 1922 roku otrzymał godność tajnego szambelana papieskiego. Był przyjacielem Gabriela Narutowicza, ówczesnego ministra robót publicznych, ministra spraw zagranicznych i następnie pierwszego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Ks. Kazimierz słynął jako znakomity kaznodzieja, który przyciągał rzesze wiernych. Rozwijał liczne stowarzyszenia religijne i charytatywne. Za swoje zasługi otrzymał kanonię gremialną kapituły św. Marcina w Opatowie. Na stanowisko proboszcza parafii św. Mikołaja w Końskich został przeniesiony 31 maja 1929 roku. Objął również obowiązki dziekana koneckiego. W listopadzie 1933 roku mianowano go proboszczem − konsultorem diecezji sandomierskiej. W 1938 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i prałaturą oraz dziekanem kapituły opatowskiej.

Po wybuchu wojny natychmiast włączył się w akcje niesienia pomocy ofiarom. W dniach bombardowania Końskich przeniósł Najświętszy Sakrament do kaplicy szpitalnej i trwał przy chorych, którym udzielał wiatyku. Zarówno popularność księdza, jak i dobroczynna działalność nie mogły zostać niezauważone przez nowe władze niemieckie. Ks. Sykulski był świadom tego, że jego praca jest bacznie obserwowana, a policyjni konfidenci uczęszczają na jego kazania. W Końskich – siedzibie powiatu, znajdował się posterunek żandarmerii niemieckiej, policji granatowej oraz placówka gestapo. Pierwszy raz aresztowano go we wrześniu 1939 roku. Po zwolnieniu z aresztu, mimo fali terroru i coraz większego zagrożenia, kontynuował w całej rozciągłości pracę charytatywną, kaznodziejską i duszpasterską, co doprowadziło do kolejnego aresztowania. W 1940 roku przyjął ludność wysiedloną z kaliskiego, kutnowskiego, ciechanowskiego i żywieckiego. Dnia 1 października 1941 roku miał rozpocząć swe ulubione nabożeństwo maryjne w kościele parafialnym w Końskich. Nie było mu to jednak dane. Tego właśnie dnia po raz ostatni w swym życiu sprawował urząd kapłański, gdyż o godz. 5.00 zjawiło się na plebanii gestapo. Został odwieziony do więzienia w Radomiu. Od 24 do 26 października 1941 roku ks. Kazimierz jechał w bydlęcym wagonie do obozu koncentracyjnego Auschwitz (Oświęcim). Został zarejestrowany jako więzień nr 21962 i przebywał w bloku nr 8 w izbie nr 4. Początkowo kapłan pracował w obozowej betoniarni, później kierowano go do różnych prac. W sprawie uwolnienia ks. Sykulskiego u władz dystryktu radomskiego interweniowało wiele osób, w tym biskup sandomierski Jan Lorek. W dniu 11 grudnia 1941 roku nadszedł z sądu doraźnego w Radomiu wyrok śmierci, podobno na stanowcze życzenie starosty koneckiego Fittinga. Ks. Kazimierz Sykulski został rozstrzelany 11 grudnia 1941 roku o godz. 15.18 w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Następnie jego ciało zostało spalone w krematorium. Niemieckie władze obozowe wystawiły akt zgonu dopiero 25 kwietnia 1942 roku.

Kapłan został odznaczony pośmiertnie Krzyżem „Virtuti Militari” uchwałą Prezydium Krajowej Rady Narodowej z dnia 15 lutego 1946. Dnia 13 czerwca 1999 roku w Warszawie Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosił ks. Kazimierza Sykulskiego błogosławionym w gronie 108 męczenników nazizmu.