W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Dodatkowo, korzystanie z naszej witryny oznacza akceptację przez Państwa klauzuli przetwarzania danych osobowych udostępnionych drogą elektroniczną.
Powrót

Patron jednostki

Kapłan, muzyk, kapelan AK, patriota – nasz patron ks. Ormiński

Ksiądz Stanisław Ormiński, salezjanin (salezjanie to członkowie Towarzystwa św. Franciszka Salezego, założonego w 1859 przez ks. Jana Bosko), prowadził swoją duszpasterską posługę m.in. w Rumi.  

Nasz patron ksiądz Ormiński, dyrygent i kompozytor, autor „Apelu Jasnogórskiego” ma w swoim życiorysie również kartę heroiczną – udział, jako kapelan szpitala na Powiślu, w Powstaniu Warszawskim.

Jego twórczości zawdzięczamy też Międzynarodowy Festiwal Muzyki Religijnej w Rumi, nazwanym jego imieniem.  Nasza Szkoła ma hymn, nawiązujący do jej Patrona.

Ks. Stanisław Ormiński miał wiele talentów. Oddał je w służbie wiary. W ciągu siedemdziesięciu sześciu lat swojego ziemskiego pielgrzymowania, rozwinął zwłaszcza jeden z nich – talent muzyczny.

Urodził się 17 listopada 1911 r. w Porębie Górnej w powiecie olkuskim na południu Polski.  Rodzice byli rolnikami.  W roku 1923 wstąpił do Zakładu Salezjańskiego w Oświęcimiu. Tam odnalazł  kapłańskie powołanie.

Przed wybuchem II wojny światowej w seminarium w Krakowie odbył studia filozoficzne, a następnie służył w sanktuarium w Różanymstoku na Podlasiu i w Warszawie.  W roku 1934 w Sokołowie Podlaskim kleryk Stanisław Ormiński złożył profesję wieczystą, a 28 maja 1938 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. bp. Stanisława Rasponda.

Jako uzdolniony muzycznie ksiądz podjął naukę w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Opiekował się chórem i orkiestrą 57. Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. Adama Mickiewicza.

Po wybuchu wojny, pod niemiecką okupacją, ks. Stanisław zaangażował się w działalność konspiracyjną. Sprawował posługę w parafii Świętej Rodziny na Powiślu. W sierpniu 1944 roku w Powstaniu Warszawskim został kapelanem Grupy Bojowej AK Powiśle „Krybar”. Spowiadał, odprawiał msze św. na klatkach schodowych, chował poległych oraz był kapelanem szpitala. Warszawę opuścił, po kapitulacji, wraz z ludnością cywilną.

Ksiądz Ormiński w marcu 1945 r. został skierowany do salezjańskiej szkoły w Aleksandrowie Kujawskim. Prowadził tam szkolny chór mieszany oraz orkiestrę kameralną.

Następnie w seminarium w Kutnie Woźniakowie (1954–1957) stworzył chór klerycki, który wykonywał bardzo ambitny repertuar.

Tam właśnie w 1956 roku skomponował najbardziej znany utwór – melodię „Apelu Jasnogórskiego” do słów „Maryjo Królowo Polski, Jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam…”. Utwór zyskał niezwykłą popularność. Jest jedną z najbardziej znanych rodzimych pieśni religijnych, rozbrzmiewających każdego dnia o godz. 21 na Jasnej Górze i w innych miejscach.

Z Kutna ks. Ormiński udał się do Przemyśla, gdzie rozpoczął pracę jako nauczyciel w Salezjańskiej Średniej Szkole Organistowskiej.

Od roku 1961 ks. Stanisław Ormiński pracował w parafii NMP Wspomożenia Wiernych w Rumi. Z pasją pełnił służbę jako organista. Powadził przy parafii chór mieszany „Lira”, orkiestrę dętą, chór „Rumawia” i scholę.

Z „Lirą” brał udział w wielu festiwalach i przeglądach. Pieśni w wykonaniu rumskiego chóru nadawało Polskie Radio. Ks. Ormiński opracował i wydał drukiem 18 tomów pieśni religijnych i świeckich dla zespołów chóralnych. Wyszły też trzy płyty w oparciu o opracowania ks. Ormińskiego, nagrane przez chór „Lira” pod jego batutą.

Ksiądz Profesor brał udział w koncertach i przeglądach chóralnych, organizowanych w kraju oraz we Francji, Włoszech, Watykanie i w Niemczech. Przeżyciem wyjątkowym był występ w Watykanie i spotkanie z Ojcem Świętym Janem Pawłem II 6 stycznia  1986 r. Chór pod batutą ks. Ormińskiego śpiewał wówczas na liturgii celebrowanej przez papieża, która była transmitowana do 36 krajów.

Ksiądz Stanisław Ormiński zmarł 13 czerwca 1987 r. w szpitalu w Wejherowie.

W 1980 roku w Londynie nadano księdzu Krzyż Armii Krajowej, został też odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami i Medalem Wojska Polskiego oraz Złotą Odznakę z Wieńcem Laurowym Polskiego Związku Chórów i Orkiestr.

W Rumi jest decyzją nauczycieli, uczniów i rodziców patronem naszej Szkoły (wcześniej Gimnazjum Nr 1), jego imieniem nazwano jedną z ulic, a przed świątynią parafialną, w której pełnił posługę duszpasterską, stoi jego pomnik.

Pamiątkowa tablica ku czci ks. Ormińskiego znajduje się w Kaplicy Cudownego Obrazu Maryi Królowej Polski na Jasnej Górze (na zdjęciu). W naszej szkole jest jego portret.

17 listopada obchodzimy dzień patrona Szkoły Nr 8 w Rumi.

15 października 2020 roku miała miejsce szczególna dla naszej Społeczności uroczystość poświęcenia sztandaru Szkoły Podstawowej Nr 8 w Rumi.

Zdjęcia (4)

{"register":{"columns":[]}}