Gmina
Lutowiska

Głównym zadaniem instytucji pomocy społecznej jest pomoc osobom i rodzinom w radzeniu sobie w trudnych sytuacjach życiowych. Ośrodek Pomocy Społecznej udziela pomocy finansowej, usługowej i rzeczowej oraz kieruje do Domów Pomocy Społecznej.

Uprawnienia do otrzymania pomocy finansowej

Prawo do świadczeń pomocy społecznej, na podstawie art. 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej, przysługuje osobom i rodzinom w szczególności z powodu:

1. ubóstwa;
2. sieroctwa;
3. bezdomności;
4. bezrobocia;
5. niepełnosprawności;
6. długotrwałej lub ciężkiej choroby;
7. przemocy w rodzinie;
8. potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności;
9. bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych;
10. trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
11. trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego;
12. alkoholizmu lub narkomanii;
13. zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej;
14. klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Miesięczny dochód osoby lub rodziny ubiegającej się o świadczenia pieniężne z pomocy społecznej nie może być wyższy od kwoty określonej w art. 8 ust. 1 ustawie o pomocy społecznej (tzw. kryterium dochodowe).

Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje:

Od 1 października 2015 r. obowiązują następujące kwoty kryteriów dochodowych:

• dla osoby samotnie gospodarującej – w wysokości 634 zł
• dla osoby w rodzinie – w wysokości 514 zł.

Kryterium dochodowe rodziny stanowi suma kwot kryterium dochodowego dla osoby w rodzinie.

Warunkiem przyznania pomocy w formie świadczenia pieniężnego obok spełnienia kryterium dochodowego jest równoczesne wystąpienie co najmniej jednego z powodów wymienionych powyżej (pkt. 2 - 15) lub innych okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy społecznej.

Za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, jeżeli ustawa o pomocy społecznej nie stanowi inaczej, pomniejszoną o:

1. miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych;
2. składki na ubezpieczenie zdrowotne określone w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ubezpieczenia społeczne określone w odrębnych przepisach;
3. kwotę alimentów świadczonych na rzecz innych osób.

Do dochodu nie wlicza się:

1. jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego;
2. zasiłku celowego;
3. pomocy materialnej mającej charakter socjalny albo motywacyjny, przyznawanej na podstawie przepisów o systemie oświaty;
4. wartości świadczenia w naturze;
5. świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych;
6. świadczenia pieniężnego i pomocy pieniężnej, o których mowa w ustawie z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz. U. poz. 693);
7. dochodu z powierzchni użytków rolnych poniżej 1 ha przeliczeniowego.
8. Świadczenia wychowawczego, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci /Dz.U.poz.195/oraz dodatku wychowawczego, o którym mowa w ustawie z dnia 9 czerwca 2011r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej/Dz.U.z 2016r. Poz.575/.

Przyjmuje się, że z 1 ha przeliczeniowego uzyskuje się dochód miesięczny w wysokości 288 zł.

W razie wystąpienia dysproporcji między udokumentowaną wysokością dochodu a rzeczywistą sytuacją majątkową stwierdzoną przez pracownika socjalnego, kierownik Ośrodka może odmówić przyznania świadczeń z pomocy społecznej.

Formy pomocy (wg ustawy o pomocy społecznej)

Świadczenia pieniężne:

Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej mają osoby i rodziny, które spełniają przesłanki wskazane w ustawie o pomocy społecznej. W zależności od sytuacji osoby te mogą ubiegać się o:

1. zasiłek stały,
2. zasiłek okresowy,
3. zasiłek celowy i specjalny zasiłek celowy,  

 

Zasiłek stały

Zasiłek stały przysługuje:

1. pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód nie przekracza kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej tj. kwoty 634 zł;
2. pełnoletniej osobie pozostającej w rodzinie, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kryterium dochodowego na osobę w rodzinie tj. kwoty 514 zł.

W przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i renty socjalnej, świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego, dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania lub zasiłku dla opiekuna, zasiłek stały nie przysługuje. 

Zasiłek stały ustala się w wysokości:

1. w przypadku osoby samotnie gospodarującej - różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej (701 zł), a dochodem tej osoby, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 604 zł miesięcznie;
2. w przypadku osoby w rodzinie - różnicy między kryterium dochodowym na osobę w rodzinie (528 zł), a dochodem na osobę w rodzinie.

Kwota zasiłku stałego nie może być niższa niż 30 zł miesięcznie.

Przy ustalaniu uprawnienia oraz wysokości zasiłku stałego do dochodu nie wlicza się kwoty zasiłku okresowego.

Zasiłek okresowy

Zasiłek okresowy przysługuje w szczególności ze względu na długotrwałą chorobę, niepełnosprawność, bezrobocie, możliwość utrzymania lub nabycia uprawnień do świadczeń z innych systemów zabezpieczenia społecznego.

Warunkiem uzyskania świadczenia jest spełnienie kryterium dochodowego.

Wysokość zasiłku okresowego jest uzależniona od wysokości dochodu osoby oraz rodziny i ustala się ją w następujący sposób:

1. w przypadku osoby samotnie gospodarującej, zasiłek ustala się do wysokości różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej, a dochodem tej osoby, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 418 zł miesięcznie;
2. w przypadku rodziny, zasiłek ustala się do wysokości różnicy między kryterium dochodowym rodziny, a dochodem tej rodziny.

Kwota zasiłku ustalona w ten sposób nie może być niższa niż 50 % różnicy między kryterium dochodowym a dochodem. Jednocześnie kwota zasiłku okresowego nie może być niższa niż 20 zł miesięcznie.

Okres przyznawania takiego zasiłku ustalany jest przez ośrodek pomocy społecznej na podstawie okoliczności sprawy.

Zasiłek celowy

Zasiłek celowy może być przyznany:

1. osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 634 zł miesięcznie;
2. osobie w rodzinie, której dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty 514 zł miesięcznie

przy jednoczesnym wystąpieniu okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy społecznej.

Zasiłek celowy jest świadczeniem przyznawanym w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej i może być przyznany w szczególności na pokrycie części lub całości kosztów zakupu żywności, leków i leczenia, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego, drobnych remontów i napraw w mieszkaniu, a także kosztów pogrzebu.

Osobom bezdomnym i innym osobom niemającym dochodu oraz możliwości uzyskania świadczeń na podstawie przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych może być przyznany zasiłek celowy na pokrycie części lub całości wydatków na świadczenia zdrowotne.

Zasiłek celowy może zostać przyznany osobie lub rodzinie, która poniosła straty w wyniku zdarzenia losowego, klęski żywiołowej lub ekologicznej.

W takich wypadkach pomoc może zostać przyznana bez względu na dochód.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie albo rodzinie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe może być przyznany:

1. specjalny zasiłek celowy w wysokości nieprzekraczającej odpowiednio kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny, który nie podlega zwrotowi,
2. zasiłek okresowy, zasiłek celowy lub pomoc rzeczową, pod warunkiem zwrotu części lub całości kwoty zasiłku lub wydatków na pomoc rzeczową.

Świadczenie pieniężne na zakup posiłku lub żywności

Przysługuje osobom spełniającym warunki otrzymania pomocy wskazane w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej oraz spełniającym kryterium dochodowe w wysokości 150% kryterium, o którym mowa w art. 8 w/w ustawy; tj. dla osoby samotnie gospodarującej 951 zł, dla rodziny 771 zł na osobę w rodzinie.

Świadczenie pieniężne na zakup posiłku lub żywności realizowane jest na podstawie Uchwały Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia wieloletniego programu wspierania finansowego gmin w zakresie dożywiania „Pomoc państwa w zakresie dożywiania” na lata 2014 -2020

Świadczenia niepieniężne:

1. praca socjalna;
2. bilet kredytowany;
3. składki na ubezpieczenie zdrowotne(od zasiłku stałego)
4. składki na ubezpieczenie społeczne (od zasiłku stałego)
5. pomoc rzeczowa, w tym na ekonomiczne usamodzielnienie;
6. sprawienie pogrzebu osobom samotnym i bezdomnym 
7. interwencja kryzysowa;
8. schronienie;
9. dożywianie dzieci
10. usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania, w ośrodkach wsparcia oraz w rodzinnych domach pomocy; 
11. kierowanie do Domu Pomocy Społecznej i ponoszenie odpłatności za pobyt mieszkańca gminy w tym domu,

 

Praca socjalna

Praca socjalna świadczona jest na rzecz poprawy funkcjonowania osób i rodzin w ich środowisku społecznym. Prowadzona jest:

1. z osobami i rodzinami w celu rozwinięcia lub wzmocnienia ich aktywności i samodzielności życiowej;
2. ze społecznością lokalną w celu zapewnienia współpracy i koordynacji działań instytucji i organizacji istotnych dla zaspokajania potrzeb członków społeczności.

Praca socjalna może być prowadzona w oparciu o kontrakt socjalny. W pracy socjalnej wykorzystuje się właściwe tej działalności metody i techniki, stosowane z poszanowaniem godności osoby i jej prawa do samostanowienia.

Praca socjalna świadczona jest osobom i rodzinom bez względu na posiadany dochód.

Składki na ubezpieczenie społeczne

Osoba, która zrezygnuje z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad długotrwale lub ciężko chorym członkiem rodziny oraz wspólnie niezamieszkującymi matką, ojcem lub rodzeństwem może ubiegać się o opłacenie składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Przez ojca i matkę należy rozumieć również ojca i matkę współmałżonka.

Składkę opłaca się od kwoty kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, jeżeli dochód na osobę w rodzinie osoby opiekującej się nie przekracza 150% kwoty kryterium dochodowego na osobę w rodzinie i osoba opiekująca się nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów lub nie otrzymuje emerytury i renty. Dotyczy to również osób, które w związku z koniecznością sprawowania opieki pozostają na bezpłatnym urlopie.

Konieczność sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad osobami, stwierdza lekarz ubezpieczenia zdrowotnego w zaświadczeniu wydanym nie wcześniej niż na 14 dni przed złożeniem wniosku o przyznanie świadczenia. Składka na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w wysokości określonej przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych jest opłacana przez okres sprawowania opieki, nie dłużej jednak niż przez okres niezbędny do uzyskania 25-letniego okresu ubezpieczenia (składkowego i nieskładkowego), z zastrzeżeniem art. 87 ust. 1b ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Składka na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie przysługuje osobie, która w dniu złożenia wniosku o przyznanie świadczenia:

1) ukończyła 50 lat i nie posiada okresu ubezpieczenia (składkowego i nieskładkowego) wynoszącego co najmniej 10 lat;

2) posiada okres ubezpieczenia (składkowy i nieskładkowy) wynoszący 25 lat, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 1b ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Przy ustalaniu okresu ubezpieczenia okresy nieskładkowe ustala się w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych.

Sprawienie pogrzebu

Sprawienie pogrzebu jest zadaniem własnym gminy o charakterze obowiązkowym. Sprawienie pogrzebu odbywa się w sposób ustalony przez gminę, zgodnie z wyznaniem zmarłego. 

Posiłek

Pomoc w postaci posiłku realizowana jest na podstawie Uchwały Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia wieloletniego programu wspierania finansowego gmin w zakresie dożywiania „Pomoc państwa w zakresie dożywiania” na lata 2014 -2020.

W ramach Programu są realizowane działania dotyczące w szczególności zapewnienia pomocy w zakresie dożywiania:

• dzieciom do czasu podjęcia nauki w szkole podstawowej,
• uczniom do czasu ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej,
• osobom i rodzinom znajdującym się w sytuacjach wymienionych w art. 7 ustawy o pomocy społecznej z dnia12 marca 2004 r.

Pomoc w formie posiłku może być udzielona osobom spełniającym warunki otrzymania pomocy wskazane w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej oraz spełniającym kryterium dochodowe w wysokości 150% kryterium, o którym mowa w art. 8 w/w ustawy o pomocy społecznej. 

Usługi opiekuńcze

Osobie samotnej, która z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymaga pomocy innych osób, a jest jej pozbawiona przysługuje pomoc w formie usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych.

Usługi opiekuńcze lub specjalistyczne usługi opiekuńcze mogą być przyznane również osobie, która wymaga pomocy innych osób, a rodzina, a także wspólnie niezamieszkujący małżonek, wstępni, zstępni nie mogą takiej pomocy zapewnić.

Usługi opiekuńcze obejmują pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, opiekę higieniczną, zlecona przez lekarza pielęgnację oraz w miarę możliwości zapewnienie kontaktów z otoczeniem. 

Zasady przyznawania i odpłatności za specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi określa Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 22 września 2005 r. w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych. 

Dom pomocy społecznej

Zasady umieszczania oraz typy domów pomocy społecznej.

Osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, przysługuje prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej. Osobę wymagającą tej formy wsparcia kieruje się do domu pomocy społecznej odpowiedniego typu, zlokalizowanego jak najbliżej miejsca zamieszkania osoby kierowanej, chyba że okoliczności sprawy wskazują inaczej, po uzyskaniu zgody tej osoby lub jej przedstawiciela ustawowego na umieszczenie w domu pomocy społecznej.

W przypadku gdy przewidywany termin oczekiwania na umieszczenie w domu pomocy społecznej danego typu zlokalizowanym najbliżej miejsca zamieszkania osoby kierowanej wynosi ponad 3 miesiące, osobę kieruje się na jej wniosek do domu pomocy społecznej tego samego typu zlokalizowanego jak najbliżej miejsca zamieszkania osoby kierowanej, w którym przewidywany termin oczekiwania na umieszczenie jest krótszy niż 3 miesiące.

Osoba wymagająca wzmożonej opieki medycznej kierowana jest  na podstawie art. 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych do zakładu opiekuńczo-leczniczego lub placówki pielęgnacyjno-opiekuńczej.

Dom pomocy społecznej świadczy usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających.  Organizacja domu pomocy społecznej, zakres i poziom usług świadczonych przez dom uwzględnia w szczególności wolność, intymność, godność i poczucie bezpieczeństwa mieszkańców domu oraz stopień ich fizycznej i psychicznej sprawności. Dom pomocy społecznej może również świadczyć usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób w nim niezamieszkujących.

Domy pomocy społecznej, w zależności od tego, dla kogo są przeznaczone, dzielą się na następujące typy domów, dla:

1. osób w podeszłym wieku;
2. osób przewlekle somatycznie chorych;
3. osób przewlekle psychicznie chorych;
4. dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie;
5. dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie;
6. osób niepełnosprawnych fizycznie;
7. osób uzależnionych od alkoholu

Wydatki związane z zapewnieniem całodobowej opieki mieszkańcom oraz zaspokajaniem ich niezbędnych potrzeb bytowych i społecznych w całości pokrywa dom pomocy społecznej.

Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej.

Decyzję o umieszczeniu w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy prowadzącej dom pomocy społecznej lub starosta powiatu prowadzącego dom pomocy społecznej. W przypadku regionalnych domów pomocy społecznej decyzję wydaje marszałek województwa z zastrzeżeniem art. 59 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej.

W razie niemożności umieszczenia w domu pomocy społecznej z powodu braku wolnych miejsc, powiadamia się osobę o wpisaniu na listę oczekujących oraz o przewidywanym terminie oczekiwania na umieszczenie w domu pomocy społecznej.

Odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej

Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca.

Średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca:

1. w domu pomocy społecznej o zasięgu gminnym - ustala wójt (burmistrz, prezydent miasta) i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku;
2. w domu pomocy społecznej o zasięgu powiatowym - ustala starosta i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku;
3. w regionalnym domu pomocy społecznej - ustala marszałek województwa i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku.

Obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:

1. mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,
2. małżonek, zstępni przed wstępnymi,
3. gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej

- przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.

Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnoszą:

1. mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70 % swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70 % tego dochodu;
2. małżonek, zstępni przed wstępnymi - zgodnie z umową zawartą z kierownikiem ośrodka pomocy społecznej:
3. w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% tego kryterium,
4. w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie;
5. gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej - w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez mieszkańca  i jego rodzinę.
6. Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej mogą wnosić osoby inne niż małżonek, zstępni lub  wstępni.

W przypadku niewywiązania się osób wymienionych w pkt. 1, 2, 4  z obowiązku opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej, opłaty te zastępczo wnosi gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Gminie przysługuje prawa dochodzenia zwrotu poniesionych na ten cel wydatków.

Dochód mieszkańca domu podejmującego pracę ze wskazań terapeutyczno-rehabilitacyjnych lub uczestniczącego w warsztatach terapii zajęciowej, stanowiący podstawę naliczania opłaty, zmniejsza się o 50 % kwoty otrzymywanej z tytułu wynagrodzenia za tę pracę lub o kwotę odpowiadającą wysokości kieszonkowego wypłacanego z tytułu uczestnictwa w tych warsztatach.

Mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy.

Za jego zgodą opłata może być potrącana:

-  z emerytury lub renty mieszkańca domu - przez właściwy organ emerytalno-rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami;

- z zasiłku stałego mieszkańca domu - przez ośrodek pomocy społecznej dokonujący wypłaty świadczenia; opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na rachunek bankowy domu pomocy społecznej.

Osoby, o których mowa w pkt. 2 i 4  wnoszą opłatę za pobyt mieszkańca w domu pomocy społecznej do kasy lub na rachunek bankowy gminy, z której mieszkaniec domu został skierowany. Opłatę tę gmina wraz z opłatą, o której mowa w pkt 3 przekazuje na rachunek bankowy właściwego domu pomocy społecznej.

Opłaty przeznacza się na utrzymanie domu pomocy społecznej.

Mieszkaniec domu, a także inna osoba obowiązana do wnoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej, jeżeli mieszkaniec domu przebywa u tej osoby, nie ponoszą opłat za okres nieobecności mieszkańca domu nieprzekraczającej 21 dni w roku kalendarzowym.
Za małoletniego mieszkańca domu nie wnosi się opłaty z jego dochodu i dochodu osób obowiązanych do wnoszenia opłaty w okresie jego nieobecności nieprzekraczającej 70 dni w roku kalendarzowym, jeżeli w tym czasie przebywa w domu rodzinnym.

Osoby wnoszące opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej można zwolnić, na ich wniosek, częściowo lub całkowicie z tej opłaty, w szczególności jeżeli:

1. wnoszą opłatę za pobyt innych członków rodziny w domu pomocy społecznej, ośrodku wsparcia lub innej placówce;
2. występują uzasadnione okoliczności, zwłaszcza długotrwała choroba, bezrobocie, niepełnosprawność, śmierć członka rodziny, straty materialne powstałe w wyniku klęski żywiołowej lub innych zdarzeń losowych;
3. małżonkowie, zstępni, wstępni utrzymują się z jednego świadczenia lub wynagrodzenia;
4. osoba obowiązana do wnoszenia opłaty jest w ciąży lub samotnie wychowuje dziecko. 

Jak uzyskać pomoc z GOPS?

W celu uzyskania pomocy należy wystąpić do Ośrodka z wnioskiem o pomoc, w którym osoba przedstawi problem. Wniosek można złożyć osobiście w siedzibie Ośrodka w godzinach urzędowania, telefonicznie lub pisemnie.

Pracownik socjalny w ciągu 14 dni roboczych od dnia złożenia wniosku przeprowadzi rodzinny wywiad środowiskowy z osobą lub rodziną ubiegającą się o pomoc w miejscu jej zamieszkania.

Niewyrażenie zgody na przeprowadzenie rodzinnego wywiadu przez osoby lub rodziny ubiegające się o świadczenia z pomocy społecznej lub na jego aktualizację przez osoby lub rodziny korzystające ze świadczeń z pomocy społecznej stanowi podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.

Osoba ubiegająca się o świadczenia z pomocy społecznej zobowiązana jest do złożenia oświadczenia o dochodach i stanie majątkowym. Odmowa jego złożenia jest podstawą wydania decyzji o odmowie przyznania świadczenia.

Strona powinna również przedłożyć dokumenty i oświadczenia  stanowiące podstawę ustalenia sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej (art. 107 ust 5b ustawy o pomocy społecznej). W przypadku gdy okoliczności sprawy, mające wpływ na prawo do świadczeń, wymagają potwierdzenia innym oświadczeniem lub dokumentem niż wymienionym w ust. 5b, pracownik socjalny może domagać się takiego oświadczenia lub dokumentu.

Ostateczną decyzję o przyznaniu pomocy lub odmowie podejmuje Kierownik Ośrodka z upoważnienia Wójta.

Stronie przysługuje odwołanie od decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie w terminie 14 dni od otrzymania decyzji za pośrednictwem Kierownika Ośrodka.

W trakcie przeprowadzania wywiadu środowiskowego, w porozumieniu z klientem ustalany jest plan pomocy. Potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy mogą zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i możliwościom pomocy społecznej.

Wypłaty przyznanych świadczeń realizowane są 2 razy w m-cu tj. 15-go i 25-go każdego miesiąca, w przypadku dnia wolnego termin wypłaty przesuwa się na dzień wcześniejszy.

WAŻNE INFORMACJE

Jeżeli doznajesz przemocy …..

Jeśli doświadczasz przemocy możesz poprosić o wypełnienie formularza „Niebieska Karta - A” (poza działaniami interwencyjnymi) również pracownika jednostki pomocy społecznej, Policji, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, oświaty lub służby zdrowia.

 Jeśli sprawca Cię pobił lub, gdy zostały pobite Twoje dzieci, zgłoś się do lekarza i poproś o zaświadczenie lekarskie o przyczynach i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie lub skontaktuj się z lekarzem sądowym w celu uzyskania obdukcji.

 Jeśli sprawca przemocy nadużywa alkoholu zgłoś ten fakt gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych lub zwróć się po pomoc do instytucji, które profesjonalnie zajmują się leczeniem uzależnienia. 

Pamiętaj!

Prawo zabrania stosowania przemocy i krzywdzenia swoich bliskich – to przestępstwo, ścigane przepisami Kodeksu Karnego. Jeśli Ty lub ktoś z Twojej rodziny doznaje przemocy ze strony osoby najbliższej, nie wstydź się prosić o pomoc.

Prawo stoi po Twojej stronie. 

Przemoc jest przestępstwem i nic nie usprawiedliwia jej stosowania

Nikt nie ma prawa krzywdzić drugiego człowieka 

Przemoc w rodzinie– to wszystkie jednorazowe lub powtarzające się działania lub zaniechania osoby najbliższej, wspólnie zamieszkującej lub gospodarującej, zmuszające Cię do zachowań wbrew Twej woli, w szczególności narażające Cię na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające Twoja godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na Twoim zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne.

Zgodnie z art. 207§1 Kodeksu karnego, przemoc w rodzinie jest przestępstwem. 

Najczęstsze formy przemocy w rodzinie:

Przemoc fizyczna to każde zachowanie, którego celem jest zadanie bólu fizycznego, uszkodzenie ciała, pogorszenie zdrowia lub pozbawianie życia osoby pokrzywdzonej przemocą (np. bicie, popychanie, policzkowanie, popychanie, ciągnięcie za włosy, wykręcanie rąk, kopanie, duszenie, zadawanie ran, pozbawianie jedzenia, picia, snu, zmuszanie do zażywania alkoholu). 

Przemoc seksualna to każde zachowanie mające na celu zmuszenie osoby pokrzywdzonej przemocą do podjęcia współżycia lub zachowań seksualnych bądź zdeprecjonowanie jej seksualności
(np. gwałcenie, zmuszanie do uprawiania nieakceptowanych form współżycia, zmuszanie
do współżycia z innymi osobami, obmacywanie, wyśmiewanie preferencji seksualnych). 

Przemoc psychiczna to każde zachowanie, którego celem jest zmniejszenie poczucia własnej wartości, wzbudzenie w osobie doświadczającej przemocy strachu oraz pozbawianie jej poczucia bezpieczeństwa i kontroli nad własnym życiem (np. ciągłe krytykowanie, grożenie, upokarzanie, poniżanie, wyzywanie, wmawianie choroby psychicznej, grożenie odebraniem dzieci, izolowanie
od rodziny i przyjaciół, wrogie nastawianie dzieci, zabranianie wychodzenia z domu, stałe kontrolowanie). 

Przemoc ekonomiczna to każde zachowanie, którego celem jest ekonomiczne uzależnienie osoby doświadczającej przemocy od sprawcy (np. zabieranie wynagrodzenia, zakazywanie wykonywania pracy zawodowej, niszczenie rzeczy osobistych, odmawianie pieniędzy na bieżące potrzeby, kontrolowanie wydatków, ukrywanie informacji o stanie finansów rodziny). 

Pamiętaj!

Jeśli chociażby raz w rodzinie pojawiły się zachowania przemocowe wobec Ciebie lub wobec dzieci – zareaguj, nie pozwól, by się one powtórzyły.

Ogólnopolski Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” 801-12-00-02

Pierwszy kontakt

W sytuacji przemocy każda osoba może i powinna liczyć na specjalistyczną pomoc i interwencję.
W tym miejscu prezentujemy instytucje „pierwszego kontaktu”, które mogą Tobie pomóc - wspierając Cię w wychodzeniu z przemocy.

Gminny  Ośrodek Pomocy Społecznej Lutowiska 14, tel. 134610055

 Komenda Powiatowa Policji – Rewir Dzielnicowych w Lutowiskach 5/1 tel. 134608371

Sprawy związane z przemocą w rodzinie, można również zgłaszać bezpośrednio do powołanego w Lutowiskach Zespołu Interdyscyplinarnego do spraw przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
Zgłoszenia przyjmuje przewodnicząca Zespołu Interdyscyplinarnego -  Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Lutowiskach 14, tel. 134610055 

Do realizacji zadań związanych z przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie ustawodawca powołał Zespół Interdyscyplinarny na terenie każdej Gminy

Czym jest zespół interdyscyplinarny?

Zespół interdyscyplinarny to grupa osób reprezentująca instytucje i organizacje, której celem jest podejmowanie działań na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie.

Zespół interdyscyplinarny integruje i koordynuje działania podmiotów oraz specjalistów w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, w szczególności przez:

1) diagnozowanie problemu przemocy w rodzinie;

2) podejmowanie działań w środowisku zagrożonym przemocą w rodzinie mających na

celu przeciwdziałanie temu zjawisku;

3) inicjowanie interwencji w środowisku dotkniętym przemocą w rodzinie;

4) rozpowszechnianie informacji o instytucjach, osobach i możliwościach udzielenia

pomocy w środowisku lokalnym;

5) inicjowanie działań w stosunku do osób stosujących przemoc w rodzinie. 

Kto wchodzi w skład zespołu interdyscyplinarnego?

W skład zespołu wchodzą przedstawiciele jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, Policji, oświaty, ochrony zdrowia, organizacji pozarządowych oraz kuratorzy sądowi. W skład zespołu interdyscyplinarnego mogą wchodzić także prokuratorzy oraz przedstawiciele innych podmiotów działających na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie.

Głównym zadaniem instytucji pomocy społecznej jest pomoc osobom i rodzinom w radzeniu sobie trudnych sytuacjach życiowych. Ośrodek Pomocy Społecznej udziela pomocy finansowej, usługowej i rzeczowej oraz kieruje do Domów Pomocy Społecznej.

Uprawnienia do otrzymania pomocy finansowej

Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu:

1. 1. Ubóstwa,
   2. Sieroctwa,
   3. Bezdomności,
   4. Bezrobocia,
   5. Niepełnosprawności,
   6. Długotrwałej lub ciężkiej choroby,
   7. Przemocy w rodzinie,
   8. Potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,
   9. Bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego zwłaszcza w rodzinach niepełnych i wielodzietnych,
   10.  Brak umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo wychowawcze,
   11. Trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodzcy,
   12. Trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,
   13. Alkoholizmu lub narkomanii,
   14. Zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej,
   15. Klęski żywiołowej lub ekologicznej,
   16. Sieroctwa.

 Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje:

1. Osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 542,00 zł zwanym „kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej”
2. Osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 456,00 złzwanej dalej „kryterium dochodowym na osobę w rodzinie”.

Formy pomocy (wg ustawy o pomocy społecznej)

Świadczenia pieniężne:

• zasiłek stały – przyznawany jest w oparciu o orzeczenie o minimum umiarkowanym  stopniu  niepełnosprawności. Zasiłek stały wypłacany jest dla osoby samotnej, bez dochodów w wysokości 529,00 zł, dla osoby w rodzinie wysokość świadczenia stanowi różnica między kryterium na 1 osobę  a dochodem na 1 osobę nie mniej niż 20,00 zł.
• Zasiłek okresowy – przyznawany jest w wysokości 50% różnicy pomiędzy kryterium rodziny a jej dochodem.
• Zasiłek celowy  - wysokość zasiłku przyznawana jest uznaniowo w zależności od posiadanych środków i sytuacji rodziny.
• Specjalny zasiłek celowy – przyznawany jest w szczególnych sytuacjach najczęściej na leczenie, wymaga udokumentowania poniesionych wydatków (f-ry, rachunki).

Świadczenia niepieniężne:

• praca socjalna – działalność mająca na celu pomoc osobom i rodzinom we wzmocnieniu lub odzyskaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie.
• bilet kredytowy,
• składki na ubezpieczenie zdrowotne (od zasiłku stałego),
• składki na ubezpieczenie społeczne (od zasiłku stałego),
• organizowanie i świadczenie usług opiekuńczych w miejscach zamieszkania,
• sprawianie pogrzebu osobom samotnym i bezdomnym,
• dożywianie dzieci,
• interwencja kryzysowa działania na rzecz osób i rodzin dotkniętych przemocą,
• kierowanie do Domu Pomocy Społecznej i ponoszenie odpłatności za pobyt mieszkańca gminy w tym domu,
• rozdawnictwo żywności ( w miarę jej otrzymywania).

Jak ubiegać się o pomoc?

Ubiegając się o pomoc finansową należy złożyć w Ośrodku:

• wniosek,
• zaświadczenie o dochodach netto z m-ca poprzedzającego złożenie wniosku,
• zaświadczenie z Powiatowego Urzędu Pracy,
• zaświadczenie od lekarza (jeżeli w rodzinie występują problemy zdrowotne)
• wyrok Sądu o płaconych  zobowiązaniach alimentacyjnych,
• zestawienie zobowiązań na utrzymanie gospodarstwa domowego. 

W ciągu 14 dni od dnia złożenia wniosku pracownik socjalny przeprowadzi wywiad w m-cu zamieszkania wnioskodawcy.

Wnioskowana w oparciu o wywiad pomoc przyznawana jest w trybie decyzji administracyjnej od której przysługuje wnioskodawcy odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie za pośrednictwem 14 dni od daty jej otrzymania.

Wypłaty przyznanych świadczeń realizowane są 2 razy w m-cu tj. 15-go i 25-go każdego miesiąca, w przypadku dnia wolnego termin wypłaty przesuwa się na dzień wcześniejszy.