Kościół świętego Rocha w Zamarskach (ulica Cieszyńska 1)
Wieża tego kościoła jest najstarszym zabytkiem drewnianym na ziemi cieszyńskiej. Pierwotny kościół spłonął około roku 1585. W tym bowiem roku odbudowano drewnianą dzwonnicę cmentarną i zaopatrzono ją w dzwon. Nabożeństwa odprawiano w otwartym pomieszczeniu pod dzwonnicą, pełniła więc ona rolę prowizorycznego kościoła. Od połowy XVI wieku do roku 1654 była w posiadaniu ewangelików.
Zabytkowa budowla jest przykładem dawnego, rodzimego budownictwa i świadectwem zmysłu artystycznego ówczesnych cieśli. Wieża czworoboczna ma konstrukcję słupową, wzmocnioną kratownicami i zastrzałami. Ściany wieży lekko pochylone, otoczone są wydatnymi sobotami o daszkach pulpitowych. Wieża przykryta jest hełmem namiotowym, przechodzącym z czworobocznej podstawy w ośmioboczny stożek. Dobudowa kościoła nastąpiła dopiero w roku 1731 dzięki wsparciu finansowemu właściciela wsi, barona Fryderyka Wilczka, pana na Kończycach Wielkich. Do 1773 roku kościół był w rękach jezuitów, którzy prowadzili w Zamarskach stację misyjną. Później – jako filialny – należał do kościoła parafialnego w Cieszynie. Kościół ma konstrukcję drewnianą, zrębową, na podmurowaniu kamiennym. Jest orientowany, czyli ołtarz znajduje się po stronie wschodniej. Dwuspadowy dach kryty jest gontem.
Zamarski obiekt sakralny jest perełką architektury drewnianej, opisywanej w wydawnictwach popularno-naukowych i przewodnikach turystycznych. Zabytkowy kościółek przynależy do tak zwanej Drogi Książęcej – „Via Ducalis” oraz Szlaku Architektury Drewnianej Województwa Śląskiego.
