Miasto i Gmina
Kaczory

Początki historii Rzadkowa prawdopodobnie sięgają 1448 r. Tutejsze ziemie wchodziły wówczas w skład majątku w Dziembowie. Istniała tu jednak tylko niewielka osada (Zatchowo – położona w innym miejscu, niż późniejsza wieś), gdyż mieszkających w niej chłopów nie było stać na dzierżawę gruntów, za które dziedzice wyznaczali bardzo wysoką cenę. W 1618 r. mieszkało tu 5 rodzin chłopskich bez ziemi, dwóch rzemieślników i młynarz. Kilka lat później ślad po nich zaginął. Według jednych źródeł – wszyscy zmarli w czasie epidemii cholery, według innych – wywędrowali w inne strony, nie widząc tu sensu dalszego przebywania.

Pierwszy, drewniany dwór w Rzadkowie powstał prawdopodobnie pod koniec XVIII wieku, kiedy osiedlili się tutaj Goetzendorf-Grabowscy. W 1850 r. hrabina Joanna (ur. 1820 r.) kazała wybudować dla siebie pałac z cegły na wzgórzu, z dala od wsi, który otoczyła parkiem i murem. Cegła do budowy pochodziła z miejscowej cegielni, która istniała tu jeszcze na początku XX wieku (wyrobisko zostało zalane wodą i dziś w tym miejscu jest staw). Od 1871 r. właścicielem majątku był Żyd Adolf Pollack. Ostatnim dziedzicem był Adam Tołkacz, który nabył posiadłość w 1930. Obecnie w pałacu mieszczą się przedszkole, szkoła podstawowa (klasy I – III) i mieszkania. Wieś Rzadkowo zaczęła kształtować się w początkach XVIII wieku, w części zwanej Kasiarami (rejon w okolicach kaplicy). W 1766 r. mieszkało tu 181 osób, w tym 163 narodowości polskiej. W 1830 r. w wyniku parcelacji części majątku zaczęły powstawać wolne gospodarstwa chłopskie. W następnych latach część gruntów należących do majątku kupili chłopi z sąsiednich wsi. W ten sposób, aż do 1945 r. Rzadkowo było podzielone na części: dworską (obejmującą 1183 ha gruntów, w tym las) i chłopską (łączna powierzchnia gruntów 575 ha). W 1910 r. łącznie mieszkało tu 668 osób (Polaków 576, Niemców 92), w większości (643) katolików. W okresie międzywojennym wieś zamieszkiwali wyłącznie Polacy. 3 km na wschód od Rzadkowa na skraju Doliny Noteci wznosi się Rzadkowska Góra (187 m n.p.m.).  Tu w 1936 roku założono szkołę szybowcową. W czasie okupacji Niemcy szkolili w tym miejscu swoich pilotów. Szybowce wyprowadzone zostały stąd w 1952 r. Obecnie na tzw. Szybowisku znajduje się Dom Pomocy Społecznej. Niezbadaną zagadką Rzadkowa są podziemne przejścia, które prawdopodobnie łączą pałac z Ustroniem, miejscem nad jeziorem Kopcze, gdzie w XIX wieku był folwark. Tunele w środku są podobno już zasypane gruzem i niebezpieczne, o czym warto poinformować ewentualnych śmiałków, którym marzy się odkrywanie tajemnic. Obecnie w Rzadkowie mieszka ok. 470 osób. Istnieje tu kilkanaście dużych gospodarstw rolnych.

Parafia w Rzadkowie została erygowana 13 listopada 1936 r. Wcześniej należała do parafii w Miasteczku Krajeńskim. Należą do niej wsie: Byszewice, Prawomyśl, Rzadkowo i Równopole. Przez pierwszy rok nabożeństwa odprawiane były w rzadkowskiej kaplicy, której budowę w 1848 r. sfinansowała hrabina Joanna Nepomucena Grabowska. Kościół był w tym czasie w budowie. Inicjatorem całego przedsięwzięcia – któremu przyświecała idea wzmacniania katolicyzmu w rejonach przygranicznych – i przewodniczącym komitetu budowy, a także jednym z hojniejszych fundatorów, był miejscowy gospodarz Bronisław Kaja (jego brat Władysław Kaja – kierownik szkoły w Budzyniu, został rozstrzelany przez Niemców na Wzgórzach Morzewskich 7.11.1939 r.). Budowę świątyni sfinansowano ze składek przeprowadzonych w kościołach całej Polski. Poświęcenie miało miejsce w 1938 roku, a konsekracja w 1963 r. Obecnym proboszczem parafii jest ks. Maciej Czerwiński.